Aaltje op reis

Lekker middag!

Zo daar ben ik dan met m´n eerste blog… over Cape Town, vanuit Johannesburg..

Eerst maar ff vertellen over de ontzettend vervelende situatie waar ik in zit op het moment. Ik zit nu in Johannesburg waar ik Nina zou ontmoeten, maar zij zit vast in Duitsland! Er is een probleem met haar visum waardoor ze het vliegtuig niet in kon, alweer bijna een week geleden! Een paar jaar geleden blijkt ze hier drie dagen langer geweest te zijn dan 3 maanden en ze loopt nu tegen democratisch gelul aan waardoor ze het land niet in kan.. Lekker dan! Een paar dagen geleden zat ik behoorlijk in de stress, wat te doen, omdat de auto op haar creditcard is geboekt.. en ze zeiden dat ik ´m dan misschien niet mee zou krijgen.. en of ik dan wel naar Johannesburg zou vliegen.. maargoed.. het is gelukt en ik ben er! Ik heb hier een paar nachten kunnen slapen bij Rika, de dochter van Joe die ik heb ontmoet in Cape Town, en de laatste nacht bij z´n broer. Dus ik had in ieder geval veilig onderkomen.. en als het goed is, heb ik de situatie op kunnen lossen door de hele morgen op de ambassade gezeten te hebben (denk aan je ellende!) en omdat ik begon te huilen, ze toch maar iemand naar beneden stuurden die de situatie hopelijk op gaat lossen. Nog even geduld dus..Update van Alida’s personal assistent: Het is gelukt, Nina kan komen!
Zo en dan nu de leuke info Ik heb de afgelopen twee weken rondgebanjerd door Cape Town.. en oooh wat is dat gaaaaaf!

De eerste avond ontmoette ik een stel uit Canada, Ray en Donna en een man uit Australië, Eddie, die de tafelberg af gingen lopen.. met wie ik dus meekon.. ze zeggen dat het onveilig is om alleen te lopen dus dat kwam mooi uit dat ik ze gelijk tegenkwam in het hostel. Eddie dacht dat het handig zou zijn, aangezien we laat begonnen, om de cable car omhoog te nemen en dan naar beneden te lopen. Omdat het te heet zou zijn om omhoog te lopen. We kwamen echter in een dikke, vette mist terecht boven, waardoor we geen uitzicht hadden, maar wat de wandeling des te gaver maakte….. ik heb alleen dagen rondgelopen met spierpijn, omdat het niet zo’n goed idee is om Platte Klip Gorge af te lopen op je eerste dag Zo extreem veel spierpijn heb ik nog nooit gehad in m’n leven! Maar het was een gave wandeling in leuk gezelschap, dus toch wel de moeite waard

De dag erna ook nog met Eddie doorgebracht en een bezoekje gebracht aan het Waterfront om de tafelberg vanaf een mooier punt te bekijken. Leuke haven, waar zeehonden rondzwemmen, er overal straatmuzikanten staan en waar je de tafelberg goed kan bewonderen Wel met veel gebouwen ervoor, maar de moeite waard..

De tweede dag van de spierpijn (haha) heb ik weinig gedaan omdat ik bijna niet kon lopen maar toen ben ik wel naar het South African Museum geweest. Om er al WEER achter te komen dat dat niks voor mij is. De dag erna ben ik naar Robben Island geweest, waar Nelson Mandela jaren lang heeft vastgezeten. Interessant, om zijn cel te zien en je wordt rondgeleid door een ex gevangene en de rest rij je met een busje rond. Mooi uitzicht op de tafelberg en er lopen ook wat pinguïns rond.

Hierna heb ik twee dagen de hop on hop off bus genomen, op advies van de manager van het hostel.. want zo kon je heel veel zien van Cape Town.. en inderdaad! Eerst naar Kirstenbosch gardens geweest.. jeetje wat mooi.. ik dacht ik moet niet te lang blijven hangen anders is dat ook zonde.. maar toen kon je verder met de constantia wine route… nou je begrijpt wel waar ik dan toch uiteindelijk ben blijven hangen.. hihihi.. Oooh wat heerlijk.. een wine tasting gedaan met een prachtig uitgezicht, tour gehad door de wijnkelder (de boeren stampen de druiven hier nog met hun voeten!, de rest is wel geautomatiseerd). Prachtige uitzichten onderweg en meegelopen met een wandeltocht naar Bo-Kaap, met de gekleurde huizen, echt heel leuk om te zien! Leuk haventochtje gedaan waar ik de Seals on Wheels nog tegenkwam.

Na een paar dagen in de tent geslapen te hebben, die helemaal niet lekker lag omdat deze eigenlijk te klein was, stak er een zware windstorm op snachts. Het bleek dat de tent dan misschien wel waterproof zou zijn, maar niet zandproof! En aangezien het kamperen in de tuin van het hostel in een ‘zandbak’ is.. werd ik helemaal gek! Een ravage! Tent gebroken en het leek wel alsof in woestijn lag! Dus ik naar binnen gegaan met m’n slaapzak en gevraagd met een pruillipje of ik aub op de bank mocht liggen…. Dat pruillipje kon hij natuurlijk niet weerstaan (denk aan je ellende!) en heb vrij goed geslapen (afgezien van de muggenbeten en alle backpackers die continu rondlopen).

Ik voelde me echt zooo ellendig de volgende dag.. en ik dacht dit kan toch niet, ik kan zo toch niet 2 maanden doorgaan.. ☹ En daar was Joe, my saving angel.. die hier ook kampeert en vroeg of het was gegaan die nacht, omdat hij zich al zorgen had gemaakt toen hij m’n tent(je) zag. Hij was een paar dagen vrij en wilde wel met me op zoek naar een andere tent, hij heeft me overal mee geholpen en heen gebracht…. en het klikte zo goed dat we een paar dagen samen hebben doorgebracht. Eerste 2 dagen met de auto en daarna een rit op de motor… Wauwww Cape Town stole my heart!! Lions head beklommen en een prachtige zonsondergang gezien, Blauwbergstrand, pinguins op Boulder Beach, mooie stranden, ontzettend mooie uitzichten, noem maar op! En als slagroom op de taart ga ik misschien wel samen werken met Joe, die het wel een goed idee vindt als ik er ben om de NL te begeleiden… Dus ja… ik denk er serieus over na.. Trouwens een hele interessante man, die het leven hier in Johannesburg achter zich heeft gelaten, omdat hij het vreselijk vond, nu als gids werkt in Cape Town en in een tent woont.. echt gaaf!

Verder nog een aantal leuke backpackers ontmoet en vooral veel lol gehad met Franziska, een meid uit Zwitserland.. waarmee ik samen tot de conclusie ben gekomen dat wij toch echt wel normaal zijn vergeleken met de anderen. We hebben snachts een meid uit Duitsland onder haar tent vandaan gehaald omdat zij zo onder de tent lag…En toen ik in de tent kroop ik geen pols kon voelen en ze niet reageerde (en ik kan goede pijnprikkels geven!). Toch de ambulance gebeld, ondanks het feit dat ik alcohol rook en gedurende het kwartier dat we moesten wachten ze toch wat ging reageren en toen de de ambulance er was, rechtop zat en vroeg of we gek waren geworden dat we ze gebeld hadden hahaha.. De volgende dag bedankte ze me en zei ze dat het normaal was dat ze zo is, als ze gedronken heeft.. ik zeg nou meid.. ik kan je vertellen.. het is niet normaal als je geen polsslag hebt! Nog een gezellige braai (Z- Afrikaanse BBQ) ook lekker zonder vlees en naar een concert geweest in Kirstenbosch met Franziska a en Vanessa uit Duitsland (makkelijk te onthouden die naam ). Laatste avond ook naar Signal Hill geweest, net als honderden andere toeristen, om de zonsondergang te bekijken. Daar hebben we helemaal in een deuk gelegen om twee meiden die met ons meereden, wat een malloten, 1tje van 23 die nog maar een paar euro op zak had en overal maar bekeek waar ze ging slapen?! En Yoga aan het doen waren, dat iedereen dacht, waar zijn jullie in godsnaam mee bezig? Koekoek! Crazy girls.. Dus wij bedachten maar lekker door te drinken en van de zonsondergang te genieten! We are REALLY normal 😉

Sien jou later!

Wist je dat:

• Ik nu al een paar kilo ben aangekomen?!

• Ik hier ontzettend veel lol heb om de Afrikaanse taal?
• Eigenlijk nog meer dan om de spelfouten in Azië?!
• Heel veel dingen met ie worden geschreven? Bakkie, plakkie, dankie
• Ik het net Nederlands vind, maar dan met fouten?

Cape Town stole my heart?!?!?!

Ciao!

Ik ben alweer een paar dagen thuis, maar ik wil m’n trouwe lezers natuurlijk niet teleurstellen.. dus hierbij nog een blog van de afgelopen maand, waarin ik door Sardinië rondgecrosst heb 🙂  Als je het teveel tekst vind, raad ik je aan om wel de foto’s te bekijken, want ze zijn mooi 😉 En anders gewoon een bakkie erbij pakken 😉 Ik heb 9 weken met plezier gewerkt, samen met hele gezellige collega’s en gasten op de camping! Maar na 9 weken was het dan zover om zelf lekker rond te gaan toeren! En dat heb ik met plezier gedaan!

De eerste dag ben ik gaan duiken rondom Tavolara, de tafelberg van Sardinië. Elke week kon ik deze van ver zien en toen ik hoorde dat ik er kon duiken, heb ik m’n kans gepakt! Eerlijk gezegd ging het duiken niet echt super, ik kwam met veel te weinig lucht boven, maar ik ontmoette wel Paolo, die al 30 jaar in een rolstoel zit door een auto ongeluk, maar wel al 25 jaar aan het duiken is! Super aardige vent! Samen met een vriend van hem (Pietro, ook in een rolstoel) geluncht en nog een gezellige middag gehad.

Hierna nog verder gereden naar Posada, naar het torentje, welke ik ook al zo vaak zag als we van het vliegveld naar de camping reden, en wow, het uitzicht was mooi!

De volgende dag echt iedereen gedag gezegd op de camping en vertrokken richting Cala Gonone. Eerst nog even langs Monte Tuttavista, omdat Marco (de Belg) elke week zei dat het daar zo mooi was… en tja hij had weer is gelijk 😉

In Cala Gonone een aantal dagen gekampeerd en hele mooie wandelingen gemaakt, naar Cala Luna, Grotte del Bue Marino, Gorropu canyon en Tiscali, super mooie wandelingen en vaak liep het zweet van m’n voorhoofd, want in September is het soms nog best warm 😉

Omdat het best wel (gezellig!) druk was geweest de 9 weken ervoor, vond ik het zo alleen na een paar dagen toch een beetje saai worden… 😉 Toen heb ik contact gezocht via couchsurfing met Matteo in Arbatax, die me, samen met zijn ouders, uiterst vriendelijk heeft ontvangen in hun huis daar. Super gezellige dagen gehad, Matteo heeft me rondgeleid, zowel in de auto als in een motorbootje, we hebben dolfijnen zien zwemmen in de haven!, ze hebben héérlijk Sardijns voor me gekookt, we zijn lekker uit eten geweest, wijntjes en biertjes gedronken… echt topdagen gehad daar! En super lekker geslapen in een normaal bed na 10 weken kamperen 😉 De route van Cala Ganone naar Arbatax was trouwens ook ontzettend mooi!

De reiziger in me wilde uiteraard wel verder na een paar dagen, dus toen ben ik verder gereden naar Villasimius, hier ook weer een aantal nachten gekampeerd. En ik heb hier weer gedoken! Super goede begeleiding en prachtige duiken gedaan, beetje door grotjes heen, mooie onderwaterwereld.. onder water nog een maskerwissel moeten doen omdat die van mij steeds besloeg.. oeps best eng op 30 meter diepte in het zoute water, maar ben trots op mezelf.. tis gelukt J nog een middagje naar het strand geweest, maar hoe ik vroeger 2 weken achter elkaar op het strand kon bakken.. ik snap er niks van.. heb er toch niet echt het geduld meer voor 😉 Heb trouwens wel 1 boek uitgelezen deze maand dus heb ook wel is rustig aan gedaan hoor 😛 Ook mooi rondgewandeld langs de helderblauwe zee, had ik al verteld dat de zee moooooii is in Sardinië 🙂

De derde nacht in de tent hier was behoorlijk indrukwekkend, heb het nog nooit zooo hard horen onweren tegelijkertijd als de bliksem er was.. tot overmaat van ramp voelde ik drup drup op m’n buik toen ik het weer online lag te checken in m’n tent.. Shiiit, houston we have a problem! Tent niet waterdicht! Oeps.. de buren hadden er ook last van, daar hing het hele interieur van de tent de volgende dag buiten over de waslijn whaha.. ik zag dat het de komende nachten zulk slecht weer zou blijven, dus ik dacht; de mazzel! Ga echt niet nog een nacht in een tent! Aangezien ik toch richting de hoofdstad Cagliari ging, heb ik weer contact gezocht via couchsurfing, dit keer met Walter, een leraar die hier woont. En alwéér had ik geluk, wat een super leuke vent, gezellig uit eten geweest, samen naar de markt geweest, waar hij allemaal vis uit ging zoeken om s ’avonds klaar te maken voor me, me kennis laten maken met alle bekende pasticceria waar je héérlijke cappuccino kon drinken en chocoladebroodjes kon eten mmmm, achterop de motor gezeten, gezellig drankjes gedronken en ijsjes gegeten in de stad 🙂 In de uren dat hij moest werken heb ik in de stad rondgewandeld, mooie kerken bezocht, botanische tuinen, kortom een gave stad met genoeg te doen en ontzettend leuk gezelschap!

Van hieruit ben ik weer verder gegaan, eerst naar Nora, zo’n oude ruïnestad, ik vond de verdedigingstoren weer het gaafst, vooral door het super mooie uitzicht over de oh zo blauwe zee :), naar Chia en alwéér een prachtige kustroute gereden!

Verder gereden naar Sant Antioco, een schiereiland, met een relaxte camping. Hier kreeg ik eerst de schrik van m’n leven omdat ik m’n paspoort kwijt was, maar die ik gelukkig terugvond nadat ik de hele auto binnenstebuiten had gekeerd.. en daarna kreeg ik m’n tent niet op! Dus ik zag een stel zitten met een soortgelijk tentje.. dus ik in m’n beste Italiaans gevraagd of ze engels konden, dit was zo, dus ik verder in het engels.. zegt die griet: oh ben je NL? haha.. zij mij geholpen met de tent en toen kwamen we er al snel achter dat ze hier in Den Haag wonen! Te grappig! Ze nodigden me uit voor een broodje, gezellig broodje gegeten en 1 van de flessen wijn opengemaakt die ik van m’n gasten had gehad 😛 Hierna ben ik ze nog een aantal keer tegengekomen, op een andere camping en bij andere bezienswaardigheden 🙂

Maar 1 nachtje hier gebleven want ik vond Sant Antioco een beetje saai daar en wilde nog meer zien (wel flamingo’s gezien)

Hierna een paar mooie bezienswaardigheden bezocht, als Romeinse ruïnes, elfengrotjes, begraafplaatsen (ja dat is mooi daar als het zo oud is ;)) en nog een ochtendje door Oristano rondgelopen nadat ik hier in een duur hotel heb moeten slapen, omdat ik geen camping kon vinden en de B en B’s of vol zaten of dicht waren! Aii doekoes!! Onderweg naar Modolo nog naar twee Nuraghi geweest, Nuraghe di Santa Christina, waar je 1 week per jaar de zon via een trap naar beneden ziet schijnen in een put, mocht ik nou net deze week hier zijn 😛 Nuraghe Losa was prachtig. Nuraghi zijn torens die in de bronstijd in Sardinië zijn gebouwd. Er zijn er ongeveer 7000 op het hele eiland!

In Modolo, vlakbij Bosa, heb ik kennis gemaakt met Ingrid, een Duitse vrouw die hier 7 maanden per jaar woont en met een vriend van haar, Marco. Uiterst interessant om te zien hoe Ingrid hier woont, back to basic, ze leeft van haar eigen moestuintje, slaapt in een mini camper waarin ze vanuit Duitsland naar Sardinië rijdt, ze huurt dit stuk grond van een Sardijn die 1x per week ijs voor haar meebrengt voor in haar koelkast, dit is een opbergbox onder de grond, afgedekt met dozen en een houten plank. Haar toilet is een stoel waar ze de zitting uit heeft gehaald. Ze heeft de eerste avond voor ons gekookt, super lekkere pasta met kruiden uit eigen tuin, s’ochtends uitgebreid ontbeten, ik heb in het tentje geslapen wat ze daar heeft staan en we zijn de tweede avond gezellig met z’n 3-en uit eten geweest. Liefdevol en vriendelijk opgevangen, wat een schat!

Met Marco nog gezellig een dagje opgetrokken, naar de muurschilderingen (murales) geweest en gewandeld naar zo’n secret strandje waar we lekker gezwommen hebben 🙂

Nog maar is een keer in Bosa gestopt, want wauw wat is dat toch ook een gaaf stadje! Omringd door gekleurde huizen en een aantal mooie pleinen, erg leuk!

De kustroute van Bosa naar Alghero is denk ik wel één van de mooiste kustroutes in Sardinië als je ze met elkaar kunt vergelijken.. omdat t een beetje regende, maakte dat het nog wel wat mysterieuzer 🙂

Weer naar een camping gereden en hier een aantal nachten gebleven. De eerste dag naar Grotta di Nettuno geweest. Erg mooi, maar ook errug duur! en super toeristisch.. loop je achter zo’n vent met een microfoon aan die alles uitlegt.. gelukkig kwam ik op t laatste moment aanrennen dus heb ik achteraan lekker al m’n fotootjes kunnen maken 🙂 Hierna nog naar een mooi strand geweest in het Noorden met weer een verdedigingstoren. De volgende dag gaan duiken! Wooww dit was echt super! In een grot, hele gave dingen gezien en na afloop een wijntje gedronken met de mannen op de goede afloop 😉 (er is altijd een smoes om wijn te drinken in Sardinië :P). S ’middags weer met Marco op pad geweest, dit keer achterop de motor! Hele gezellige middag gehad en achterop bedacht, dat ik, naast het leren van m’n Italiaans, ook motorrijlessen ga nemen 🙂

De volgende dag in Alghero afgesproken met de buren! Erg gezellig, lekker rondgewandeld, bakkie gedaan, veel gelachen en een mooi armbandje van ze cadeau gekregen! Lief hè 🙂

Na een paar nachten in Alghero doorgereden naar Castelsardo, weer met een mooi uitkijkpunt en een rots in de vorm van een… vertel maar Vanes 😛 2 nachten geslapen in Santa Teresa die Gallura en vanaf daar weer naar Capo Testa (mooi natuurpark met hele gave rotsen, waar ik een slang en een schildpad tegenkwam) en Capo d’Orso geweest, de berenrots met een erg mooi uitzicht! Nog even gekeken in Porto Cervo bij de jetset, maar das echt niks voor mij! De dag voordat ik naar de camping terugreed ben ik nog naar Arzachena geweest, waaromheen ook allemaal tombe’s en Nuraghi zitten, gaaf om te zien en nog een mooi meer.

Weer op de camping uitgekomen waar ik gewerkt heb en hier 4 nachtjes geslapen (in een super de luxe tent!) 

voordat ik naar huis vertrok. Een gezellige tijd gehad met wat collega’s die er nog zijn om alle tenten op te ruimen, keertje naar Lula geweest, een klein dorpje waar ze een soort hofjesfestival hadden waar je overal een klein beetje wijn of likeur kreeg en hapjes, erg leuk. En héél fijn, want we hadden honger 😛 Héél vervelend dat m’n collega die dag graag wilde rijden 😛

Verder ben ik nog naar Orgosolo geweest, waar het allemaal begonnen is met de murales, erg gaaf! Naar Monte Ortobene geweest, weer een erg mooi uitzicht en de laatste dag naar Monte Gonare, waar we elke week heen gingen met de eilandtour. Op advies van Marco (de Duitser, niet de Belg :P) moest ik daar ook is alleen naar toe.. en ja die Marco’s die hebben wel goede adviezen.. helemaal tot rust gekomen, kaarsjes aangestoken, fijne muziek gedraaid wat zo mooi uitkomt in de prachtige akoestiek van het kerkje en genoten van het geweldige uitzicht!!!

Grazie mille per tutti Bella Sardinia!!!!!!

Goedemiddag 🙂

Zoals beloofd, schrijf ik nog even wat leuke dingen op, van de laatste anderhalve maand in India. Aangezien mijn laptop daar kapot is gevallen, deze wel gemaakt is, maar m’n dagboek nu precies weg is! #@aarrghh!!, heb ik diep moeten graven, maar heb ik nog wel wat leuke herinneringen en vooral een aantal hele mooie foto’s om te delen!

Van Aurangabad ben ik vertrokken naar de stad Pune. Hier en in de buurt heb ik weer wat mooie dingen bezocht; het Gandhi Memorial, verschillende forten in de heuvels met prachtige uitzichten en grottempels. Ik was blij dat ik hier was aangekomen, aangezien ze me ergens bij een stop vergeten waren! Ik was even naar het toilet, ik dacht; dat kan makkelijk, aangezien chauffeur en de controleur beide waren uitgestapt, kom ik terug.. is de bus weg! Dus ik wat kabaal gemaakt en gezegd dat ze de bus terug moesten bellen… maar toen kwamen ze opeens terug! Gelukkig was er een oplettende local die een paar km verderop had gezegd dat de ‘Amerikaanse’ niet meer in de bus zat 😛 hahaha

In de bus naar Nasik kwam ik Ganesh tegen, die me met wat gebarentaal, half Engels en half Hindi uitlegde dat hij me wel wilde helpen en rond wilde leiden. Dit aanbod ‘iets vertwijfeld’ aangenomen maar er geen spijt van gekregen. Hij heeft me alle leuke plekjes laten zien, we zijn samen naar een wijnproeverij geweest (Nasik is the city of grapes…. en de wijn is lekkerrr mmmmmm), bij z’n vrouw en familie gegeten en naar de plek geweest waar de guru ‘Sai Baba’ voor het eerst is verschenen..Shirdi. Hier staan mensen maar liefst 6 u in de rij om even de grafkist van Sai Baba aan te raken.. wij kregen voorrang omdat ik er bij was, dus ik heb 20 min in de rij gestaan.. dit vond ik eigenlijk al te lang.. das toch niet echt iets voor mij 😉

Voordat ik naar Shirdi ging, kreeg ik een appje of ik kennis wilde maken met Ganesh z’n leerlingen. Dan moest ik onderweg uitstappen… Nou leuk, dat leek me wel wat.. In the middle of nowhere aangekomen vroeg ik, alsof het zo moest zijn, de weg aan een journalist, die mij graag naar de school wilde brengen. Hier aangekomen werd ik ontvangen als de koningin en vroegen ze me waar ik met de leerlingen over wilde ‘discussiëren’… dus ik: eeeehm pardon? Ja want daarvoor kwam ik toch? Dus ik diep graven.. toen zegt iemand: Indiase cultuur? Ik zeg nou doe maar het verschil tussen de NL en Indiase cultuur dan.. nou Top! Alles werd klaargezet en ik hoorde steeds meer leerlingen praten.. dus ik vroeg; hoeveel kids zitten er op deze school? 455! Okay.. en komen die allemaal? 3 kinderen waren er niet.. whaaa 😛 met de burgemeester van het dorp werd ik voor de klas gezet met een microfoon en ging ik vertellen.. Rustig, en dan werd er vertaald in het Maharathi, de taal die daar wordt gesproken… toen ik op een gegeven moment uitgepraat was vroeg ik of de kids nog vragen hadden.. dan kwam er b.v. een mannetje naar voren rennen toen ik hem aanwees en die vroeg wat wij s’ochtends eten.. hihi Met rode wangen heb ik me er doorheen geslagen en hierna werd ik ook nog welkom geheten in het dorp bij de burgemeester, dan krijg je een kokosnoot aangereikt en een sjaal om en ook weer bij een aantal mensen koffie/chai gedronken.. je bent toch echt heel speciaal als blanke vrouw in India! En als klap op de vuurpijl plaatste de journalist natuurlijk een stuk in de local newspaper 🙂 Het is vertaald voor me want ik ben al blij dat ik een paar woorden Hindi kan lezen 😉

Vervolgens ben ik met o.a. de toytrain naar Matheran vertrokken, een heuveldorpje een aantal uur van Mumbai verwijderd…. Jeeeetje wat mooi daar!! Alleen de rit in de toytrain was al prachtig!! Nog twee gezellige avondjes gehad met wat local’s en een klein beetje alcohol 😛 Heel veel local’s worden daar rondgereden op paardjes. Deze paardjes hebben allemaal een Engelse naam, b.v. overtake, romance en een andere Wifi! In Matheran hadden ze hele slechte internetconnectie, dus ik ging naast het paard staan met m’n telefoon in m’n hand.. dus ik zeg tegen die gast: Oooh eindelijk, hier is wifi! Kijkt tie me aan.. zegt tie; Oooh no madam, sorry.. but that’s his name!!! Whoehaha dus ik heb maar in het Hindi geroepen dat ik m een hele mooie naam vond hebben en ben snel weggelopen voordat hij zag dat de tranen over m’n wangen rolden van het lachen 😛 En omdat ik een gezellig local stel had ontmoet, heb ik ook nog een rondje op een paardje gereden 🙂

Vervolgens ben ik vertrokken naar de Andaman Islands.. WAAAUUWW wat mooi! Zowel het parelwitte strand, de super blauwe zee maar vooral ook het onderwaterleven.. ik ben hier op de mooiste duikspot ever uitgekomen….: Dixon’s Pinnacle.. samen met Dixon natuurlijk J Dit was net een levend aquarium, heb nog nooit zo ontzettend veel vissen om me heen gehad! Op andere plekken nog veel moois gezien als schildpadden, haaien, slangen, murene, waarvan ik altijd heb geweten dat dit de moray eel was vertaald in het NL 😛 Ivo is 2 weken naar me toe gekomen en we hebben het super relaxed gehad… heerlijk vakantie gevierd, gekayakt, gedoken maar vooral veel gerelaxt, lekker gegeten en lekkere biertjes gedronken 😉

Om m’n blog van deze reis af te sluiten heb ik nog een leuk verhaal. Op Little Andaman kwam ik terecht bij het Blue Vieuw Guesthouse bij een super lieve man, Azaad. Azaad Baba, zoals hij graag genoemd werd (hij noemde iedereen zelf ook Baba, waar je respect mee toont). Hij kwam al, helemaal roze geschilderd van Holi, op me af rennen om me welkom te heten. Ik heb niet lang getwijfeld om hier te gaan logeren. Het was 1 grote beestenboel, waaronder een klein katje (Balou) en een hondje. De kleine pup liep achter z’n moeder aan en stond bij haar te drinken. De moeder heette Sally. Ik vroeg aan hem, hoe het kleintje heette en deze heette Harry… Dit bleek dus helemaal niet haar eigen pup te zijn! Ze was zwanger en heeft 2 dagen lopen janken en Azaad Baba heeft nooit kindjes zien komen.. 2 weken later werd de pup in z’n tuin ‘gegooid’ zoals hij dit zelf noemde.. en hij dacht: 1 en 1 is 2, ik leg de pup bij t vrouwtje neer.. en ja hoor! Hij ging drinken! En Sally accepteerde het! Dus Azaad vond het wel gepast om hem Harry te noemen… When Harry met Sally! Gaaaaf toch! Ik heb daar het hardlopen weer een beetje op kunnen pakken (lees: om 5 u s’ochtends anders was het echt TE heet!) en dan gingen de honden met me mee! Harry wilde ook mee, maar die liep nog niet zo hard, en die was de kleur van het zand.. maar Baba vroeg of ik het hem wilde leren, want een week later ging hij zelf ook terug naar de hoofdstad en dan moest hij de diertjes weer achter laten… behoorlijk wat keren het hondje over m’n schouder moeten gooien om verder te kunnen rennen… ach gos.. wat een schatjes.. ik mis ze…

In de hoofdstad ook kennis gemaakt met Baba z’n vrouw en zoon, ik heb echt nog nooit zo een vriendelijke guesthouse eigenaar meegemaakt!!

Wist je dat:

•  Ik nog op een blitse motor gereden heb?!

• Ze op deze manier ook sugar cane juice maken?

• Ik een rondje mee moest lopen voordat ik een glas kreeg 😛
• Nasik staat voor neus (Nasika) omdat een broer het vroeger nodig vond om de neus van z’n zus af te hakken?!

• Ik me alweer heb aangepast aan de cultuur door met z’n 3-en op de scooter te zitten? (is nog weinig hoor!)

•  Deze mevrouw dacht dat ze zo niet op de foto stond 😛

•  Ik toch nog een beetje Holi heb kunnen vieren op de eilanden?

• Ik door een guesthouse eigenaar 400 rupee girl werd genoemd?
• Ik een paar dagen ervoor flink had af lopen dingen op de kamer naar 400 rupee 😉
• Hij dit in het Hindi zei tegen iemand anders en hij ff vergeten was dat ik dit verstond?
• Donkere mensen ook kunnen blozen 😛
• We heel veel lekkere visjes hebben gegeten op de Andamans?

• We naar het uitzicht van de 20 rupee note zijn geweest?

• De koffie hier hartstikke goedkoop was:P
•  Ze op de eilanden nog beter schrijven dan op t vasteland?

•  Ik bij dit loket ferry kaartjes moest ‘bemachtigen’?

•  Ik me er bewust van ben dat m’n voorhoofd op sommige foto’s roze is?
• Dit kwam door de helm van de scooter die ik op had op little Andaman?
•  Het nog moeilijker is ferrykaartjes en dan treinkaartjes te krijgen?
• Ik Ivo wil bedanken voor een gezellige vakantie?

Doeiiii!!

Namaste!

Voordat ik dit blog begin, wil ik laten weten dat ik veel aan Saskia en Theo denk.. Héél veel sterkte en kracht toegewenst vanaf hier!!

Ik ben een maand samengeweest met Nina en we hebben het super gezellig gehad. Ik beschrijf de eerste 2 weken en binnenkort komen de laatste 2 weken online.. anders wordt het een beetje teveel van t goede 😛 Heb Nina gisteren naar de trein gebracht met wat traantjes in m’n ogen.. een onwijs gave tijd gehad samen… ik ga haar missen! Ik heb wel 2 dagen de tijd nodig om bij te komen, dus dat doe ik dan maar in de coffeeshops hier 😛

We hebben eerst de staat Andhra Pradesh bezocht. Aangekomen in Hyderabad heb ik een aantal uur op Nina gewacht, die iets van 3 uur vertraging had met de superfast express.. dus daar hebben we direct al lol om gehad 🙂 Echt superleuk om haar weer te zien na een aantal maanden. We merkten hier wel dat het niet toeristisch is, want er wordt weer meer gestaard… In hyderabad hebben we de eerste dag het Golcondafort bezocht, wat echt super mooi is. Dit is een oude ruïnestad, welke op een 120 meter hoge heuvel ligt.

Toen we hier rondliepen zagen we een coffeecorner.. dus wij dachten das lekker, ff een koffietje.! We liepen langs de tafeltjes en we zagen supergrote samosa’s liggen.. dus wij d88 nou dat is ook wel lekker 😉 Staan we aan de bar om een koffie te bestellen, zegt die gast.. Excuse me Madam.. but this is a Movieset…. whaha.. dus ik zeg oh ik kan dus geen koffie bestellen 😛 Hadden wij weer 😉 Ze hadden gelukkig pauze dus ze hoefden geen scène over te filmen 😉 We hebben hier s’avonds ook een sound and light show gezien, was mooi 🙂

We zijn naar de Qutb Shahi tombs geweest…. allemaal kleine Taj Mahals 🙂 Ongelooflijk wat er gecreëerd wordt voor een graf, de moslims weten wel hoe ze moeten bouwen 😉 Zowel de Charminar als de Paigahtombs waren ook mooi..

Op straat kwamen we een groep Moslima’s tegen, allemaal in het zwart/paars gekleed.. en één had een baby in haar armen in een roze jurkje.. dus wij zo, aaah wat een schatje.. maken ze het kind gewoon wakker! Dus het kind helemaal verward, wrijven in haar oogjes.. dus wij aaah dat is zielig! Maarja heb toch maar een paar foto’s van dr gemaakt.. was het niet voor niks 😛

Ook naar het Chowmahalla palace geweest, waar ik extra moest betalen voor m’n camera… dat heb ik niet gedaan 🙂  En geloof het of niet.. voor een telefoon vragen ze niets.. dus binnen nog een paar kiekjes geschoten 😛

Met de boot overgevaren naar een groot boedha beeld, maar dat was echt TE toeristisch (voor de Indiase touristen ;))

Verder gegaan naar Bhongir en een mooi fort bezocht….

Van hieruit verder naar Palampet/Warangal/Hanamkonda. Een aantal ruïnes, tempels en oude boeddhabeelden. Heb ik in dit blog al een keer gezegd dat iets erg mooi was? Nee? Nou dit was mooi 😛

We sliepen in Warangal voor 2 nachtjes.. en we kwamen laat aan.. wij op zoek naar een hotel (guesthouses hebben ze haast niet) kwamen we aan in een hotel.. nou in die kamer (500 rupee) wilde je echt niet dood gevonden worden.. dus wij zo van, we kijken nog even verder.. komen we in een hotel ernaast.. erg schoon voor Indiase begrippen… grote kamer.. groot bed.. dus wij d88 nou dat is mooi.. kostte ongeveer 800.. dus we konden afdingen tot 600.. maar we wilden eigenlijk 500.. dus hij zegt ja je kan hier geen hotel krijgen voor 500.. dus wij zo jawel hoor, bij de buren.. zegt tie: Is dat zo’n zelfde kamer? (hij weet echt wel wat voor hotel het is ;)) dus Nina zegt met een stalen gezicht: Similar…dat vond hij waarschijnlijk zo grappig dat we de kamer voor 500 kregen.. daar hebben we ook nog steeds lol om hahaha

We zijn naar Nagarjunakonda geweest, waar oude boedhistische ruïnes te vinden zouden zijn. Dit was nogal een teleurstelling, want het was én duur om met de boot over te vragen én de entree was weer het 10 dubbele van wat Indiërs betalen, weinig bijzonders te vinden en het was ook nog is bloedheet die dag.. Nou ja, weten we ook weer 😉

Hierna een paar nachten in Vijayawada geweest, vanuit waar we weer een paar dingen hebben bezocht. Naar Amaravathi gegaan en daar het museum bezocht, waar ik las dat Boeddha geboren is in India… nou dat is me toch wat 😛

Wel een paar mooie boeddha’s gezien en ook een 20 meter hoge Boeddha.

In het hotel hier zijn we behoorlijk ‘lastig gevallen’.. voor hotels in India, waar meestal Indiërs verblijven, is het b.v. normaal dat ze om 7 uur s’ochtends aanbellen of je ontbijt wil hebben…. en ze blijven bellen als je niet open doet.. pff.. maar het ergste en vooral grappigste was dat ze op n gegeven moment s’ochtends aan het boren waren en opeens door de muur kwamen zetten met de boor! s’avonds belden ze aan en moesten ze een kabel aanleggen.. ze kwamen met z’n vijfen binnen en liepen de hele vloer vies en begonnen te boren.. uiteindelijk was dit het resultaat…

Omdat het nog niet aangesloten was, heb ik het als waslijn gebruikt 😛

We hebben hier de Undavalli caves en Kondapalli bezocht. Erg mooi!

Van hier uit de trein genomen naar Visakhapatnam, ook wel Vizag genoemd. We wilden graag naar Sankaram en wij bezoeken blijkbaar vaker plekjes die niet veel bezocht worden… uiteindelijk kwamen we in een bus naar Bimili terecht omdat iemand had gezegd dat we daar heen moesten… we kwamen op het strand uit en hebben daar ff lekker met de voeten in zee gelopen..

En toen weer terug naar Sankaram naar het juiste plekje 😛 Erg mooi, een oud boeddhistencomplex..En nog een hindoetempel bezocht…

Van hieruit zijn we naar Araku vertrokken, een klein heuveldorpje. We wilden graag met de trein, want dat stond bekend als een erg mooie treinreis, maar helaas die zat behoorlijk volgeboekt..dus wij met de bus erheen. Heerlijke temperatuur na al die bloedhete dagen in de andere gebieden. Wat vooral leuk was daar, was het koffiemuseum. Aangezien we beiden verslaafd zijn aan koffie zijn we daar een aantal keer geweest 😉 Ontzettend duur vergeleken met andere dingen hier, maar echt DE lekkerste koffie ooit gedronken.. met gesmolten witte chocolade mmmm En wat leuke weetjes te weten gekomen 🙂

Ik heb hier ook maar weer is een ‘local haircut’ genomen. Kostte me maar liefst 1 euro!

Hier ook naar de druipsteengrotten geweest, welke erg mooi waren. Hier nog een zielig verhaal te horen gekregen van een ober in het restaurant.. die steeds vertelde dat hij geen vrouw en kinderen had.. en de laatste avond begon hij opeens over het feit dat hij getrouwd was.. bleek dat hij en zijn vrouw en zijn zoon van 22 was verloren.. z’n vrouw aan een hartstilstand en z’n zoon was verdronken. Hij wilde graag muntjes van andere landen en ik had nog 50 eurocent in m’n tas zitten.. dus ik gaf het aan hem.. wilde hij er geld voor betalen.. ik zeg nee alstublieft neem het aan, dat is het minste wat ik voor u kan doen…. en daar was hij erg blij mee.. 🙂

Wist je dat:

• Ik weer een nieuwe zonnebril heb kunnen kopen?!
• Het dit keer een saaie zwarte is 😛
• We regelmatig een cycle rickshaw hebben genomen?

• En ook wat shared rickshaws die best wel druk zijn? Alles om de kosten te drukken 😛

• Ze hier een nieuw trucje hebben gevonden om met je te praten?
• Ze zeggen dat ze journalist zijn en onzin vragen stellen en de antwoorden op een vodje kladderen?
• Ze nog steeds héél erg graag op de foto willen met ons?

• Het fijn is dat ik het dit keer af en toe aan Nina over kan laten?

• Ze me dan soms terugroept als ik lachend wegloop 😛
• Er 1 local ook een foto nam op mijn camera?
• Hij de camera teruggaf en zei tegen Nina, you’re not on it….

• Hij deze foto had genomen en hij niet doorhad dat de camera nog ingezoomd stond? hahaha
• Zelfs daklozen hier kieskeurig zijn?
• Ik een cracker met pindakaas voor hem smeerde omdat hij zag dat ik dat bij me had?
• Ik later een droge cracker wilde geven omdat de trein er bijna aankwam?
• Hij vroeg of hij nog meer van de pindakaas mocht? haha
• Ik me aan pas aan de locals?
• Ik ook niet meer luister 😛

• Als locals om een slokje water vragen, ze je hele fles leegdrinken?
• Ze het wel op een hygiënische manier doen zonder de fles aan te raken?
• Ik hier een fooitje heb gegeven?

• Ik er achter ben gekomen dat de ‘side’ sleeper’ in de trein te kort is voor me?!

• Ik van Nina heb geleerd wat te zeggen als je de weg vraagt?
• Ze je sneller verstaan als je met je hoofd wiebelt en het 2x hardop zegt? 😛
• Ik hier heb geprobeerd af te dingen 😛

• Het nog maar 16 nachtjes slapen is voordat Ivo me komt vergezellen?!

Phir Milenge!

Vannakam!!

Daar ben ik dan, met alweer m’n eerste avonturen uit India 🙂

Ik ben dit keer naar de staat Tamil Nadu gevlogen, waarvan ik al een deel heb gedaan in 2013, maar het oostelijke deel nog niet. En ze spreken hier geen Hindi.. jammer joh 😉 Maar vooral veel Engels dus je kan je goed verstaanbaar maken. Het is hier namelijk behoorlijk toeristisch overal.. Hierdoor ben ik wel een aantal gezellige backpackers tegengekomen, maar ben ik ook een aantal keer opgetrokken met de locals… lees: wijn en bier drinken 😛

Ik ben gestart in Chennai, waar ik direct een NL man tegenkwam die me graag mee wilde nemen naar het dansfestival.. dus in plaats van direct m’n bed induiken na 20 u onderweg geweest te zijn, zat ik binnen een uur op het dansfestival :)Erg luxe, in een theaterzaal en nog gratis ook 🙂 s’avonds moest je echter wel een behoorlijk bedrag neertellen, maar het was het ook wel waard! Ze laten allerlei dansen zien vanuit de verschillende staten en het is echt ongelooflijk hoe haaks de mensen hun voeten neer kunnen zetten… In het theater mocht je geen foto’s maken, maar een Italiaanse meid die ik was tegengekomen nam stiekum toch wat foto’s op haar telefoon, dus we hebben toch wat leuke fotootjes 😛 Ook nog naar een Vina (snaarinstrument) speelster geweest, en dat was ook heel gaaf. Regelmatig samen wat gegeten met andere toeristen, rondgelopen o.a. over het übervieze strand en hier uiteraard weer belaagd door de locals 😛

Ze hebben hier superlekkere koffie overal! Ben hier verder gegaan met m’n vergelijkend warenonderzoek naar de beste koffie’s 😛 Mierzoet,dus niet iedereen in t Reinier zal t met me eens zijn 😛 Ik moest even wat langer wachten totdat mijn Indiase simkaartje het zou doen, maar ik was de stad behoorlijk snel zat, dus ben toch vertrokken naar Mamallapuram.

 In Mamallapuram hebben ze allerlei oude tempels, vooral gelokaliseerd op een grote heuvel, erg mooie tempels. De foto’s spreken voor zich 🙂 En hier was ook het dansfestival aan de gang.. open air met toestemming om foto’s te maken 🙂

Hier nog even kort opgetrokken met een andere Italiaanse die ik ook al tegen was gekomen in Chennai.. En m’n simkaartje werkte in de tussentijd… na heel veel gesprekken met de klantenservice.. en geloof me, daar krijg je hoofdpijn van! Gelukkig zijn er dan aardige locals die je kunnen helpen.

 Van hieruit vertrokken naar Pondicherry/Auroville. Ik was onderweg naar Pondicherry maar hoorde dat het hier nogal druk was en dat je beter kon verblijven in Auroville. Hier uitgestapt uit de bus (busritjes zijn hier gelukkig niet zo lang, tussen de 2 en 4 u, ligt er aan waar je heen gaat) en met de rickshaw richting Auroville. Bij het informatiecentrum kwam ik direct 2 Franse meiden en een Israëlier tegen, die ik weer kon vanuit Chennai, de wereld is klein 😉 Met de Israëlier achterop de scooter op zoek gegaan naar een plek om te verblijven. Hij wilde graag op Auroville zelf verblijven, ik heb uiteindelijk 1 nachtje in een huis geslapen van locals voor omgerekend 2 euro en de andere nachten in m’n eigen beachhut…. echt superrelaxt om de zee van zo dichtbij te horen als je gaat slapen… héérlijk!

Auroville is een gehucht, wat in 1968 is opgericht door ‘the Mother’ een Franse en moet een dorp voorstelen waar iedereen, mannen en vrouwen, uit elk land, kunnen samenleven in vrede en zich niet druk hoeven te maken over andere culturen/politieke discussies etc. om menselijke eenheid te creëeren… samenwerkend met Sri Aurobindo, een Indiase nationalist, beetje te vergelijken met Gandhi. In auroville is de Matrimandir,gelegen naast een grote Banyantree, het spirituele hart. Dit staat voor perfectie. Ik heb het zo goed mogelijk geprobeerd uit te leggen in het Nederlands.. want geloof me.. ik snap er nog steeds geen hol van. Ik vond het een kunstmatig zooitje, waar allemaal blanken op scooters rondrijden en spiritueel zitten te doen, ze 2 uur lang naast een graf zitten in Pondicherry (waar vlgs mij zowel the mother als Sri Aurobindo in liggen) omdat dit zo ‘rustgevend’ is, maar er nog steeds bedelaars op de grond liggen en er niemand in de bediening blank is. Je moet je 2 dagen van tevoren inschrijven om de Matrimandir in te mogen, en aangezien ik voor veel dingen open sta, wilde ik dit wel proberen. Ontzettend gaaf gebouw, dat zeker, en heb nog nooit zoiets schoons gezien in India. Je moet sokken aan (die uiteraard door de Indiërs gewassen worden :P) als je het gebouw betreedt en je mag geen foto’s maken.. je zit daar dan een bepaalde tijd te mediteren rondom een kristallen bol en dan sta je weer buiten… tja… www.goldenlightcenter.nl voor meer info en hieronder ook wat fotootjes àla Aaltje 😉

Ik heb er voor gekozen om met een Indiër en z’n vrienden een drankje te doen en gezellig te kletsen voor m’n strandhutje 😛 En omdat het erbij hoort, heb ik hier ook rondgecrosst op een scootertje die ik mocht lenen van m’n nieuwe localvriend om ook de kerken en tuinen te bekijken in Pondicherry, een voormalig Franse kolonie. Ik d8 laat ik me aanpassen aan het kunstmatige zooitje 😛 Die jongen heeft me ook rondgeleid op de motor en als ik zelf wat wilde betalen stond hij voor me want hij wilde overal voor betalen.. dat blijkt bij sommige Indiërs dan weer heel normaal te zijn want deze jongen was gelukkig getrouwd 😉 Ook nog een gezellig NL stel tegengekomen die de halve wereld rondrijden op een motor die ze nu ‘even’ in een Arabisch land hadden gestald voor een uitstapje in India 🙂

 Van hieruit ben ik vertrokken naar Tiruvannamulai om o.a. m’n localvriend Arshid op te zoeken die me heeft rondgeleid in Srinagar vorig jaar. Die heeft hier verschillende kleding/juwelenzaakjes en heeft me hier ook wat leuke dingen laten zien. Ik heb hier vooral ook weer veel lol met de locals, z’n broer en de jongens die voor hem werken….. en dan vooral om de andere toeristen, waar je hier ook al mee doodgegooid wordt. En deze zijn net iets meer ‘spiritueel’ als in Auroville. Hier heeft Sri Ramana Maharsi geleefd, één van de belangrijkste Indische goeroes uit de vorige eeuw. Op z’n 16e is hij naar Arunachala hill vertrokken waar hij 20 jaar lang zwijgend in uren-en dagenlange meditatie heeft doorgebracht. Dit resulteert er in dat alle toeristen, zowel Indiase als Westerse hier naar toe trekken en de berg opklimmen naar 2 van de grotten waar hij al die tijd heeft gezeten en dat er verschillende ashrams zijn waar iedereen in kan verblijven. Vooral met full moon is het erg populair om 14 km rondom de berg te lopen en dan het liefst op blote voeten. Dit wordt hier dus door meerdere toeristen gedaan, ook overdag, op het hete en vieze asfalt. Nou zij liever dan ik 🙂 Er worden hier verschillende ‘satsang’s’ gehouden, een gezelschap met een goeroe. Eigenlijk te vergelijken met Amma, waar ik toen ben geweest.. ik kan me goed herinneren dat ik me daar dood irriteerde aan de andere Westerlingen die in trancedance terecht kwamen en in witte gewaden naar god stonden te roepen. Maar de satsang waar ik nu ben geweest, was van een Duitser met een paardenstaart, die iedereen heel indringend aan zit te kijken. Hij begon bij mij, dus ik schrok me rot en keek een aantal keer weg, ik d8 wat gaan we nu weer beleven?! Dat deed hij dus gelukkig bij iedereen dus hij had t niet op me voorzien 😛 En daarna kan je vragen stellen en voor hem gaan zitten.. ik heb dit ongeveer 2 uur bekeken en me verbaasd over die andere toeristen, die met hun mond open naar hem zitten te staren en er eigenlijk niks wordt besproken. Om later te zien, hoe deze goeroe op z’n door donaties betaalde enfield stapte en waarschijnlijk naar z’n door donaties betaalde villa te rijden… Volgens de locals alleen maar ‘business’… indeed daar ben ik het mee eens!

 Ik heb hier regelmatig lekker rondgefietst en heb de 14 km rondom de berg ook op m’n localfiets gedaan 🙂

Wist je dat:

•  Ik me toch gelijk weer thuis voelde toen ik mijn eerste stappen in de drukke stad Chennai zette?
• Ze hier op deze manier koffie overgieten waardoor je het héél snel kan drinken? Bij mij de helft meestal naast mn kopje ligt 🙂

• Ik m’n 2e gaatje weer door heb laten prikken op de markt hier?! Prick holes in India! 🙂 😉

• Ik het best eng vond, maar het wel heel hygiënisch gebeurde voor zover dit mogelijk is op straat 😛
• Het hier ook echt ontzettend druk is op de markten en op straat?

• Ik dan weer echt in India ben 🙂
• Dit de eerste keer is dat ik dit verkeersbord zie in India?

• De Indiërs zich hier uiteraard niet aan houden 😛
• Deze man mijn zilveren enkelbandjes heeft schoongemaakt?

• Ze er weer als nieuw uitzien 🙂
• M’n roze zonnebril kapot is gegaan?!
• Ik een blauwe, nieuwe heb gekocht voor een euro die nu ook al weer kapot is?
• Ik hier uiterst teleurgesteld om ben? Oh nee.. everyhting is impermanent.. onthou onthou 🙂
• Ik gemolesteerd ben in de tempels…. 😉

• De kids hier echt ontzettend veilig worden vervoerd?

• Ik vanaf morgen een maandje op ga reizen met Nina?
• Ik daarom alvast een blog online zet omdat ik daar denk ik de komende maand geen tijd voor heb?
• Ik net maar m’n voorlopig laatste Westerse ontbijtje heb besteld (meestal eet ik het Indiase gefrituurde ontbijt ;)) omdat ik de komende maand waarschijnlijk weer aan alleen Indiaas eten ga beginnen..

• Ik van begin maart tot begin april naar de Andaman Islands vertrek?!
• Ik hier twee weken gezelschap krijg van Ivo?!
• Ik dit echt super leuk vind?
• Ik het nog fijner vind dat hij dat lekkere appeltaartje voor me gaat meenemen 😛 hahaha

Goodbye!

Goedenavond!

Ja hoorrr jullie lezen het goed.. ik ben inderdaad weer (ff) thuis 😉 Super leuk om iedereen weer te verrassen 🙂 En voor degenen die ik nog niet gezien heb, dit gaat binnenkort goed komen 🙂 Ik was het ff helemaal zat in India en als het zo ver is, dan moet ik ff afstand nemen 🙂 Het getoeter, gerochel, geboer, dezelfde gesprekken (what’s your ‘good’ name, where are you from (Oh Holland, good country! Have you been there? No…..;)) how many times India.. veel verder komen de meeste mensen niet 😉 het afval overal, de drukte, de 3 miljoen foto’s waar ik op sta, de gasten die denken dat je met ze het bed in wil duiken, op het moment dat je 1 biertje hebt gedeeld, etc, etc. Dit betekent uiteraard niet dat ik niet terug ga naar India… want ondanks deze nadelen blijft het een supertoffe ervaring om daar rond te lopen.. soms ook wel dankzij deze punten denk ik 😛 Ik denk dat het in Januari weer zover is 🙂 Dan is het weer ook beter op de plekken waar ik nog heen wil.. en daarna wordt het een ander deel van de wereld (als ik me emotioneel los kan maken van het vieze, drukke, maar Incredible India ;))

Ik had natuurlijk vrij kort geleden m’n blog online gezet, maar heb in de laatste week in Manali nog wel wat leuke dingen meegemaakt en mooie foto’s kunnen maken!

Ik was zoals ik vertelde aan het wachten op Nina, om samen nog een wandeling te gaan doen… tijdens dit wachten hoorde ik steeds meer negatieve verhalen over deze trek..als je ‘m doet zonder gids.. en niet omdat ze je zelf rond wilden leiden, want ze zeiden allemaal dat het te koud werd (dat achteraf gezien waarschijnlijk wel mee zou vallen want wij hebben gekampeerd toen het vroor) maar er verdwijnen dus mensen in deze valley.. pas geleden nog een jongen uit Polen, waarvan grote pamfletten in de hele stad hingen.. Dus ik heb Nina teleur moeten stellen dat ik niet meeging.. zij is de trekking toch gaan doen, lekker eigenwijs 😉 Voordat Nina kwam heb ik mezelf een paar dagen vermaakt, aangezien de andere toeristen weer alleen Israëliërs waren die stoned worden interessanter vinden, dan wandelen in de supermooie omgeving 🙁 En of die omgeving mooi is.. ! Een Nepalees (die werken veel in India) adviseerde me nog naar het deel van de waterval te gaan waar niet iedereen heen gaat, omdat deze mooier was.. en daar had hij gelijk in.. wauw, echt supermooi!). En de omgeving was gevuld met appelboomgaarden.. waar ik een aantal appeltjes vanaf heb gehaald uiteraard 😛 Ik kwam natuurlijk weer een local tegen, waar ik een paar woorden mee kon wisselen dankzij m’n Hindilesjes.. en ze wilde de foto’s graag hebben.. heb ze uitgeprint voor haar en heb haar de volgende dag geprobeerd te vinden.. De mensen wonen namelijk naast een dorpje waar ze de naam niet van kennen.. je wordt dus regelmatig van het kastje naar de muur gestuurd.. maar uiteindelijk heb ik haar zoon gevonden (hoop ik :P) dus ik denk dat het wel goed is aangekomen ;).

Tijdens een andere wandeling kwam ik uit in het wintersport gedeelte, als er sneeuw ligt 🙂 Grappig om dit te zien zonder sneeuw, erg leuk om te zien hoe de locals hun vakantie doorbrengen, aangezien dit erg populair is bij de locals.. Ook een erg leuke wandeling langs de dorpjes… gaaf om te zien hoe de mensen leven! Indiërs zijn van nature erg lui.. wat soms wel mooi uitkomt aangezien ik weer een lift terug had, naar Manali, van een honeymooncouple ;), dus niet de hele weg weer terug hoefde te lopen 🙂

Toen Nina aankwam hebben we gezellig bijgekletst onder het genot van een lekker bakkie koffie bij Honey Hut, dit is een keten als Starbucks of Coffee day, maar de latte was hier nog veel lekkerder.. je begrijpt wel waar ik de afgelopen week regelmatig heb gezeten 🙂 Toen samen naar de waterval gelopen, aangezien deze omgeving zo mooi is, dat ik het niet erg vond om het nog een keer te doen 🙂 en de volgende dag een scootertje gehuurd en lekker rondgecrosst naar twee andere dorpjes om de omgeving en tempeltjes te bekijken.. Leuke afsluiter van India voor dit jaar 🙂 En we gaan weer afspreken samen, volgend jaar want dan is zij ook weer terug in India.

Met een alweer 14 uur durende nachtbus naar Delhi vertrokken.

Hier kwam ik s’ochtends aan en dezelfde avond moest ik alweer naar het vliegveld. Voor de dag een kamer gehuurd, om m’n tas neer te zetten en 2x te kunnen douchen (lees: een bucket met koud water). Wat prima was, aangezien het daar echt zooo vies heet is! Dus eigenlijk 2 nachtjes weinig geslapen.. maar die heb ik wel weer bijgeslapen in m’n eigen bedje 🙂

Heb de laatste dag nog een paar leuke boeken gekocht, 2e hands op straat.. en die man vond het zo grappig dat ik in het Hindi aan het afdingen was, dat hij mij een boekje met Learning Hindi heeft geleend, die ik hem de volgende keer terug moet geven als ik weer in Delhi ben.. dus ik heb beloofd dat ik vloeiend Hindi spreek als ik weer terug ben in India 😛

Wist je dat:

• Ik het héél fijn vind om weer terug te zijn en iedereen weer te zien?
• Ik het super vind dat ik weer lekker m’n gezonde eten en sporten op kan pakken?
• Ik natuurlijk wel veel gewandeld heb, maar maar 3x heb hardgelopen?
• Ik nu al 2x heb hardgelopen 😉
• Ik toch nieuwe hardloopschoenen moet gaan kopen omdat in deze ongeveer 20 gaten zitten?!
• Nina en ik nog steeds lol hebben om de opmerking, dat hij wel wist wie de vader was van de eerste kitten?
• Ik met Aeroflot, een Russische maatschappij teruggevlogen ben?
• Ik hoop dat ik niemand beledig als ik zeg dat ik het meerendeel van deze mensen niet zo aardig vind?
• Ik me al een paar keer rot geschrokken ben van de prijzen voor de boodschappen en koffie 😉 ?
• De koffie in India minder goed is, maar de beste cappuccino’s/latte’s wel maar 1 euro zijn?
• Ik de lekkere chai ga missen?
• Ik denk dat ik maar snel weer een ticket ga boeken?! Whahaha

•  Ik in cafe ‘Ride In’ ben geweest en alles er zo uit zag?

• Ik dit echt een goed idee vind om je café op zo’n manier in te richten?
• Deze meneer Charras aan het plukken was om dit later lekker te roken?

• Wij het aanbod om samen met hem te roken toch maar afgeslagen hebben?
• De spelling in India toch echt grappig blijft?!

• Ik India wil bedanken voor de afgelopen 3 fantastische maanden?!

Tot snel!!

Namaste!

Zo daar zijn we weer, dit keer iets eerder als een maand, goed he 🙂

Na twee maanden heb ik dan eindelijk Leh verlaten met pijn in m’n hart 😉

Met twee verschillende bussen naar Srinagar vertrokken.. ergens een halve dag moeten wachten op de volgende bus en toen een nachtbus genomen. Jammer, want de omgeving is erg mooi.. maar aangezien ik bijna altijd in slaap val in de bus, maakt dat dan ook weer niet uit haha. Hier ontmoette ik 3 meiden en 1 jongen uit India, waar ik gezellig twee dagen mee opgetrokken ben. Ik ben gelijk in hun hele vakantie getagd op FB dus ik heb elke dag ongeveer honderd meldingen… dan lijk je toch opeens veel belangrijker op FB whaha. We hebben eerst een paar uur op het water doorgebracht in een Shikara, welke 1 van de meiden per ongeluk Shakira noemde, dus je raad wel hoe ik het de hele tijd genoemd heb 🙂 Erg leuk, ze komen met bootjes aan om je van alles te verkopen, maar ook met eten.. en aangezien Aaltje altijd honger heeft weten jullie wel wat ik gekocht heb 😉

De volgende dag zijn we met de taxi naar Pahalgam geweest en hebben we local sightseeing gedaan.. zij hadden maar een paar dagen, dus moesten alles in twee dagen proppen.. erg grappig om te zien hoe locals hun vakantie doorbrengen 🙂 Het was erg gezellig, veel gelachen en allerlei leuke dingen gezien in een mooie omgeving! Srinagar staat bekend om de mooie tuinen, waar we er verschillende van hebben gezien..

Ik las in de LP (Lonely Planet ;)) dat je ergens een fiets kon huren en werd voorgesteld aan Sjors, een NL, die een trekking ging doen een paar dagen later, of ik ook mee wilde… Weer een trekking, ach waarom niet?! Ik heb echt ontzettend veel lol gehad met Sjors, een nuchtere Brabander met een ontzettend gevoel voor humor.. (Of niet, wandelend naanbrood?!) Met een duits stel erbij een paar dagen op pad geweest. Dit keer werden m’n spullen gedragen.. door pony’s en ezels! En we mochten deze ook berijden.. dat vond ik erg leuk.. Sjors iets minder 😉

De omgeving was prachtig, totaal verschillend als Leh, maar ook errug mooi 🙂 Ik heb het de eerste nacht echt onzettend koud gehad, de 2e nacht mochten we bij de gids en porters slapen, waar ik lekker uitgerookt werd naast het vuur.. maarrr ik had het warm 😛

En met het verkennen van de stad kwam ik uiteraard weer een local tegen, Arshid, die me een paar dagen heeft rondgereden op een scooter. Hij zou me het echte Srinagar laten zien.. en dat heeft hij gedaan 🙂 Een totaal andere wereld, de moslims zijn echt superlief hier 🙂 Maar of ze het ‘winnen’ van de boedhisten.. tja.. dat weet ik dan nog net zo niet 🙂 Veel handwerk gezien, hout snijden, koper maken, maken van sjalen, tapijt etc… en een hobby van veel gasten hier zijn duiven!

Als tegenprestatie moest ik de kinderarts uithangen.. wel heel zielig.. ik kwam bij mensen terecht met een gehandicapt kind.. beetje hetzelfde verhaal als toendertijd in Nepal.. moeder en oma keken me hoopvol aan of ik iets voor ze kon betekenen, maar het kind was zwaar gehandicapt.. het enige wat ik kon beloven was dat ik zou proberen om een goede instelling te vinden waar ze misschien een speciale stoel voor het kind zouden hebben… zowel moeder als oma barstten in huilen uit, omdat ze uit de boodschap wel begrepen, dat ook in Europa het kind niet ‘beter’ gemaakt kon worden.. met tranen in m’n ogen ze beiden een dikke knuffel gegeven.. in de tussentijd ben ik er nog niet in geslaagd om iets te vinden in India waar ze verder mee kunnen, maar never give up 😉

Hierna ben ik met o.a. een binnenlandse vlucht vertrokken naar McLeod Ganj naar wat oude bekenden…

Gelijk m’n Hindi weer een beetje opgehaald en gezellig chai gedronken met m’n oude vriend…

In het vliegtuig had ik trouwens nog de schrik van m’n leven.. ik zat rustig met m’n laptopje voor m’n neus, toen we opeens een flits zagen en een keiharde knal hoorden.. m’n Indiase buurvrouw kneep m’n arm fijn van angst.. ik zeg; Ik weet ook niet wat het is.. het leek echt binnen in het vliegtuig te zijn.. ik d8 echt, dit is het einde.. 1 of andere mongool blaast het vliegtuig op! Was het onweer! Dankzij de buurman kwam we daar achter, want ze vonden het niet nodig om melding te maken van wat er aan de hand was!

In McLeod Ganj heb ik een 5 daagse yogacurus gevolgd.. omdat dit goed zou zijn voor mij als stijve hark 😛 Ik denk dat ik nog even stijf ben als een week geleden en het is nogal moeilijk om dit vol te houden omdat je allerlei attributen nodig heb maar ik heb voor zover mogelijk eindelijk een soort van brug kunnen maken 😉 Dat is al heel wat 😛

Hier ben ik nog uit eten geweest met Eileen en Gerald, 2 van m’n trekkingmaatjes en het dorpje bezocht waar Eileen vrijwilligerswerk doet…

Op het moment ben ik in Manali, waar ik na een 11 uur! durende busrit ben beland.. Hier wacht ik op Nina, die zeer binnenkort hierheen komt om weer een trekking te gaan doen.. 🙂 En het is niet erg om hier te wachten.. mooie omgeving.. en dan kan ik jullie weer verblijden met een blog 😉

Wist je dat:

• Ik een aantal vrienden blij heb gemaakt met een dode mus door te laten weten dat ik m’n NL nummer weer gebruik?
• Ik echt nog in India ben! 🙂
• Ik de in de afgelopen weken 2x een slang heb gezien?!

• Ik op de eerste bijna ging staan en hij dit niet zo leuk vond?
• Ik voor het eerst in m’n leven een slang tegenover me had die me aan wilde vallen?
• Ik stokstijf ben blijven staan en hij toen weer weg ging?
• De adviezen die ze hebben gegeven in Australië dus idd echt waar zijn?
• Er nog steeds koeien over straat lopen in India?

• Ze hele lieve kindjes hadden in m’n guesthouse in Srinagar?

• Ik me afvroeg hoe het kwam dat m’n dekens naar hond stonken?

• Ze hier van alles proberen te verkopen in de bus?

• Ik heb bedacht dat ik hier thuis ook een handeltje in ga beginnen?
• Ik mezelf al zie staan in bus 18 richting de stad?! Whahaha
• Ik gister behoorlijk wat stress heb gehad omdat eerst mijn fototoestel er mee ophield en hierna m’n laptopje?!
• Ze het gelukkig allebei weer doen?
• M’n olifantje die ik heb gekregen van Agneet is kapot gevallen? 🙁 Everything is impermanent, toch wijffie 😛
• Ze nog steeds niet kunnen spellen in India?

• Ik heel erg hard heb moeten lachen om dit bord?

• Indiërs echt nog steeds niet luisteren?!

• Vrouwen heel veel moskeeën niet in mogen of op een aparte plek moeten bidden?
• Ze vaak heel hard staan te huilen tijdens het bidden?

• Ze honderden schapen en geiten kochten voor het slachtfeest?
• Ze ze wassen en heel erg leuk versieren voordat ze ze afslachten?!

• De kippen hier gewoon in huis lopen?!

• Sjors zich lichtelijk bedreigd voelde hier?

• Ik hier meer pindakaas eet als in NL?
• Het indiase ontbijt me namelijk de neus uitkomt 😛
• Ik me dood heb geïrriteerd aan het vuilnis wat de mensen achterlieten bij het meer?!

• Het voor bepaalde delen in India nu toch alweer te koud is?
• Het dus héél belangrijk is dat ik volgend jaar in Juni weer terugga?
• Het toch misschien Z-Amerika wordt? 😛
• Ze op deze manier kippen vervoeren hier?

• Er al 1 dood in z’n kistje lag (hij lag in ieder geval al in z’n kist :P)
• Ik het op de ezel rijden ook wat minder vond, aangezien hij hard ging rennen langs het ravijn en ik mezelf er al af zag hobbelen?
• De ponyman uiteindelijk toch wel begreep dat ik er ECHT afwilde toen ik het in Hindi riep!
• Dit mannetje héél graag op de foto wilde?

• Dit meisje mij vertelde dat ik toch echt weer wat kilo’s ben aangekomen 🙁

• Ik dit bordje grappig vind?

• Ik meedoe met een reisblogverkiezing?!
• http://www.wereldwijzer.nl/showthread.php?t=190997&p=1105355#post1105355
•  Ik m’n broertje wil bedanken voor z’n engelengeduld met z’n digibeet zus 🙂
• Ik Marianneke héél veel sterkte wens en een dikke knuffel geef vanaf hier?!

Namaste!

Jullay!!

Alles goed met iedereen? Hier top!! Ik doe weer even een kort 😉 verslag van de afgelopen maand, want we zijn al weer een maand verder!

Met Elizabeth heb ik de Shanti Stupa en Leh Palace beklommen, erg gezellig en een mooi uitzicht over heel Leh!

De dag erna ben ik gaan liften met een groep Indiërs (die ik was tegengekomen in de bus naar Pangong Lake) naar Alchi.. wauw echt super mooi daar!

Met z’n 5-en in 1 kamer geslapen, behoorlijk knus 😉 Het merendeel ging een andere kant op als dat ik ging maar 1 van de jongens wilde wel meewandelen met mij, voordat hij terug ging naar Leh.. prima, gezellig.. tot we gingen wandelen en eindelijk aankwamen in het 1^e dorpje (het startpunt) nadat hij 6x in 1 uur wilde rusten.. ik zeg; denk je dat je deze wandeling aan kan want dit is alleen maar over de weg wandelen? Zegt hij; eerlijk gezegd haat ik wandelen en ben ik hier alleen maar voor jou… whahaha oepss… dus vriendelijk gedag gezegd aangezien het mijn type niet is 😉 De rest van de trek alleen gedaan.. ze noemen dit de babytrek omdat het geen hoge passes zijn.. nou degene die dit heeft verzonnen mogen ze wat mij betreft afschieten! Ik kon de trek makkelijk alleen doen zonder gids, alles was goed aangegeven en je komt overal mensen tegen.. die 1^e dag kwam ik bijna niemand tegen en verdwaalde ik een paar keer.. wel op n gegeven moment een lift gekregen, dus een paar km opgeschoten..nee het is echt allemaal niet gevaarlijk hier, de mensen zijn behoorlijk zachtaardig en liften is hier geen probleem..:) In homestays geslapen, daar betaal je een vast bedrag voor slapen, diner en ontbijt, weinig afdingen hier, maar soms lukt het me wel een beetje 😉 De 2^e dag verdwaalde ik weer en kwam ik boven aan een berg te staan met aan de ene kant de rivier en aan de andere kant stekelbosjes op één vierkante meter.. het is me gelukt om om te draaien zonder in het ravijn te storten en dat was toch best knap daar.. dag 3 kwam ik een gast uit Puerto Rico tegen die zei dat we de berg achter hem moesten beklimmen omdat een Duitse gids hem dat had verteld en er was geen andere weg.. elke 5 stappen moest ik gaan zitten zo steil was het, en op ongeveer de helft kwamen we er achter dat er een pad was aan de rechterkant.. Danke schön Germany! Wel ontzettend mooie uitzichten!

Aangezien deze  jongen de overwinning ging vieren met een joint, vertelde ik hem dat ik hem niet ging joinen 😛 en kwam ik een gezellig stel tegen uit Slowakije met wie ik verder ben gewandeld. Via hen kwam ik Maeve tegen, een gezellige meid uit Ierland met wie ik de dag na de wandeling en baan raften.. echt ontzettend gaaf! En erg leuk gezelschap, 3 Koreanen waar we echt onwijs mee gelachen hebben omdat 1 van de gasten zei dat de berg uit zag als een ‘chocolatecake’ haha.. en ook Supria, een meid uit india met haar iets oudere vriend Bobby uit Amerika.. zie pic 😉

Ik vertelde aan Maeve dat ik graag nog een wandeling wilde maken maar niet meer alleen wilde.. en toen zei ze ow ik ken een meid uit Guatemala die met een Schotse gaat wandelen die elkaar gisteren zijn tegengekomen.. en ze spreken zo en zo laat af.. dus ik d8 daar stap ik op af.. Zo kwam ik in contact met Nina uit Guatemala, Eileen uit Schotland en later ook Kate uit Engeland.. 4 vreemden die besloten om de dag erna een wandeling te gaan doen van Lamayuru tot Chilling. Super leuk gezelschap, we ontmoetten op dag 1 ook nog 3 jongens uit Amerika, Engeland en Frankrijk en we hebben de trek met z’n 7-en afgemaakt. Wederom homestays waar we in sliepen en het was weer feest dat ik de nacht voor de hoogste (supersteile!) pass van bijna 4 km wakker werd met darmproblemen.. jammer joh! Maargoed Aaltje blijft een doorzetter dus heb de passes doorstaan met hulp van de jongste van de jongens en de ORS die hij bij zich had… erg fijn 😉 De tweede pas jankend boven gekomen en nog sneller dan de helft van de groep dus heb toch wel een goede conditie 😛 Weer lekker gewassen in de ijskoude rivieren waar we ook uit dronken dus misschien was dit de oorzaak 😉

Ik ben meegegaan tot Chilling, de rest ging nog door, ik d8 laat ik vanaf hier maar teruggaan naar Leh en mn buik wat rust geven. Een paar dagen in Leh doorgebracht en de laatste dag nog een Spanjaard tegengekomen met wie ik een dagje gewandeld heb en gezellig uit eten ben geweest en een biertje heb gedronken…:P, (Ja Ivo, ik weet het geen alcohol in India :P, goed voor m’n buik ook ;)) Ook nog een dagje doorgebracht met Supria en naar het Tsemo fort geklommen, weer een mooi uitzicht over Leh en een gave boeddha!

Hierna alleen vertrokken naar Nubra valley. Je moet voor een aantal gebieden een permit hebben, nog een heel gedoe aangezien ik die een maand daarvoor bij een reisbureau had geregeld en bleek dat je het elke keer daar moest doen… dus na een dag vertraging toch vertrokken met een shared jeep. Nubra valley was voor de verandering ontzettend mooi 🙂 Weer een aantal leuke mensen tegengekomen in de homestays.. hier ook nog een biertje gedronken met een Engelsman in de enige kroeg in Nubra valley… er wordt hier bijna geen alcohol gedronken in het boeddhistische land en dit was best een gezellige ‘kroeg’…

Nina nam contact met me op aangezien ze nog een wandeling wilde doen.. of ik zin had om mee te gaan.. dus toen ik terugkwam zijn we de volgende dag gelijk vertrokken! We besloten van Rumtse tot Tsomoriri Lake te gaan wandelen.. met een flinke bepakking, aangezien je daar alleen maar kan kamperen, van ongeveer 18 kilo, omdat  je eten mee moet nemen voor 7 dagen, plus kookpannen, slaapzak etc. Blaren op m’n voeten (ja vati had echt vaseline opgedaan!), kapotte schoenen (de schoenmaker heeft er een nieuwe vaste klant bij), een hernia van het tillen, ijskoude ledematen (de meeste plekken boven de 5 km geslapen en daar vriest het s ’nachts!), een hoop geduld en een behoorlijke ervaring rijker hebben we de 7 dagen volgemaakt.

JEZUS wat was het daar moooiii! Eenzame vlaktes waar je dagen lang geen mensen tegenkomt (soms wat paardenmannen en wat andere toeristen maar meestal de hele dag niemand..). De paarden werden ons de eerste dag nog door de neus geboord door een grotere groep Israëliërs aangezien zij de paarden in beslag namen en wij geen zin hadden om met hen mee te lopen, aangezien Israëliërs in grote groepen echt ontzettend irritant zijn! Toda Israël! We hebben nog ergens een eigen pass gecreëerd, want toen we naar beneden moesten glijden over losse stenen en ik m’n backpack op n gegeven moment naar beneden heb gegooid, omdat ik anders naar beneden zou storten, bed8 ik me dat de rest het waarschijnlijk niet zo gedaan had…:P We hebben echt ontzettend veel gehad aan het boekje dat ik heb gekregen van Jessica, tnx Jes! We snappen nu ook eindelijk wat ZZO betekent 😛 Ook onwijs veel dieren gezien, blue sheep, kyang (wild paard), pika (bergrat), marmotten, jaks en super veel hagedissen.

Een dag nadat we terug kwamen van deze wandeling bed88 we dat het leuk was om nog een wandeling te maken, ja we kunnen een wandelvereniging beginnen 😉 Een korte wandeling van een aantal dagen in homestays dus geen zware tassen meer! Die wandeling bleek toch iets zwaarder als verwacht, aangezien we waarschijnlijk toch weer ergens een verkeerde afslag hadden genomen en weer een afdaling hadden van 3 uur in the middle of nowhere… en we hebben een aantal Monasteries bezocht waar de monniken ‘puja’ hadden, zitten te zingen/bidden en je thee en eten krijgt (in de eerste buttertea (vies zout!) en 1 of andere rauwe deegbal (ach je mag een gegeven paard niet in de bek kijken dus vriendelijk glimlachend bedankt 😛 en in de tweede lekkere chai en koekjes van de kindjes :)). Soms is er eigenlijk geen homestay/guesthouse maar dan kan je toch wel ergens terecht als je maar betaald. In Rumbak ook kennis gemaakt met de bitch van Ladakh, een ontzettend kreng waar we echt moesten blijven, aangezien de rest van het dorp het ‘om beurten’ systeem ook heel serieus nam en ons gewoon allemaal weigerden… ik denk dat ze een post natale depressie had, aangezien ze een ontzettend schattig kind had van een paar maanden. Heb nog aan dr gevraagd of ze happy was, maar met een grote nep smile zei ze: I’M HAPPY!

Ik heb in Leh met een aantal mensen een ezel gered! Het arme beest zat vast met 1 van z’n pootjes in zo’n ding:

Ik kwam aan en er stonden wat mensen omheen… dus ik wilde direct naar m toe om z’n poot er uit te trekken tot 1 van de locals schreeuwde: kijk uit, hij bijt! Dit groepje locals probeerde het, er kwam een lokale file met een hoop getoeter zoals dat altijd gaat in India (ja ook in Ladakh toeteren ze continu.. weliswaar wat minder maar toch..) en iedereen gaf het op.. ja ze hadden de politie gebeld.. maar daar geloofde ik geen reet van.. ik een paar andere locals erbij gehaald.. 1 van hen hield z’n oren vast en de ander trok (ik had toch geprobeerd te trekken maar afgezien van bloed aan m’n handen kwam ik niet veel verder).. tot dat ik een Italiaan hoorde zeggen: vaseline.. dus ik d8 jaaa ik heb m’n kokos handencreme van de action, die zo populair is bij m’n collega’s, in m’n tas zitten.. dus ik zeg tegen die man, doe dit erop, zoveel als je nodig hebt.. en jaaaa hoor ze kregen het voor elkaar! De ezel liep weg en een paar meter verderop balkte (tnx marij ;)) hij van blijdschap! THANK YOU ACTION!

Nannie, Wally en Marij, ook via deze weg nog van harte gefeliciteerd!!

Wist je dat:

• Ik maar terug ben gegaan naar wist je dat omdat ik dit toch leuker vind?
• Het me anderhalve dag kost om m’n dagboek van een paar weken bij te werken en dit blog online te zetten?
• Ik dit af en toe ook wel erg lekker vind in een relaxt tentje met redelijk lekkere cappuccino 😉 ?
• De eigenaar naar Australië is geweest en erg inspirerende foto’s heeft hangen 😉

• De kinderen in Turtuk (moslim dorpje, eerste van Pakistan, nu India) continu om geld vragen?
• Ik dit best irritant vind, maar de andere toeristen hier de schuld van geef aangezien het ergens vandaan moet komen?
• Ze in Ladakh in de bus wel opstaan voor oudere mensen?
• Ze dit in de rest van India niet doen?
• Ze ook hier, openbaar keihard boeren?
• De chapati’s en witte rijst met dahl je snel je neus uitkomen als je een paar dagen in homestays verblijft?
• Ik nog nooit zoveel koekjes heb gegeten in m’n leven als tijdens de laatste paar trekkings?
• Ik kilo’s ben afgevallen, dus dat het niet uitmaakt 😛
• Ik continu in slaap val in de bus, terwijl de omgeving echt prachtig is 🙁
• Deze tent van jakhaar is gemaakt?

• Het Nina en mij erg veel moeite heeft gekost om Tsomoriri uit te komen aangezien de bus maar 3x per maand gaat?!
• Wij uiteindelijk een lift hebben gekregen van een groep Indiërs?

•  Ik een aantal keer heb moeten denken aan het programma World’s most Dangerous Roads in de bus/jeep?
• Ik niet snel bang ben maar ik m af en toe wel geknepen heb? Yes vati, van de keren die je me aanwees op televisie 😉
• We een aantal keer een paar ‘bruggen’ hebben moeten oversteken?

• Ik de eigenaar van m’n guesthouse vroeg of hij wist wie de vader van de kittens was?
• Hij zei dat hij van de eerste wel dacht te weten wie de vader was (uit het zelfde nest!! Whahaha)
• Nina en ik hier echt nog steeds lol om hebben?
• Nina op haar beurt vroeg in een andere homestay of de vader van de kitten daar local was?
• De tranen over m’n wangen rolden?
• Het in Ladakh soms ook erg vies kan zijn?

• De chortens vaak rood/wit/blauw gekleurd zijn?

• Rood voor compassion staat, wit voor wisdom en blauw voor power?
• Dit misschien daarom de kleuren zijn van de NL vlag 😉
• Ik de hoogste berijdbare pass ter wereld ben gepasseerd?!

• Ik een keer hulp heb gehad van een gids die een paar uur m’n tas heeft gedragen?

• Lief glimlachen en klagen dat je tas zwaar is soms helpt 😛
• Heel veel kinderen hier veel snot uit hun neus hebben hangen?

• Ik behoorlijk wat rivieren (soms tot aan je dijbenen) heb moeten oversteken om verder te kunnen wandelen?!

Zie ook dit filmpje op 3 minuten.. hoe behulpzaam ik ben 😛

• We in een dorpje hebben gekampeerd waar de zigeuners leven?
• Dit mannetje mijn Pinoccio kapot trok?

• Hij van schrik keihard wegrende?
• Hij terug kwam toen hij zag dat ik er om lachte en zn uiterste best deed om ‘m te maken?

• Ik de 2 helften maar aan hem gegeven heb en hij hier best blij mee was?
• Er nu echt al tien gaten in m’n schoenen zitten?
• De schoenmaker blij met me is?
• Ik ook melk en sokjes heb gekocht voor z’n schattige kindjes, toen hij vroeg of ik hem wilde helpen, aangezien hij 5 euro per dag verdient als hij gelukt heeft?
• Dat als je de vlaggen ziet de pass is bereikt?

• Ik meerdere malen echt ontzettend blij ben geweest deze vlaggen te zien?
• Ik m’n zonnekap van m’n fototoestel in een ravijn ben verloren, wat behoorlijk irritant is, omdat ik hierdoor vaak lichtballen in m’n foto’s heb?!
• We op de gekste plekken hebben gekampeerd?! B.v. voor een verlaten gompa?

• Er heel veel dingen verwoest zijn door landslides de afgelopen periode 🙁 ?
• Ze hier bij pech onderweg benzine bijtanken en er naast staan te roken (nog net niet me de sigaret in de mond) 😛

• Ik over twee dagen nu eindelijk echt Leh ga verlaten?!
• Het hier s’avonds en s’nachts veel te koud wordt?

Jullay!!

Julley! (spreek uit als Djoeeeeleeeej, zowel hallo, doei als dankjewel… handig he! :))

Dag trouwe kijkbuiskindertjes, daar is ze dan weer, de globetrotter, met haar eerste blog uit India 🙂

Ik ben alweer meer dan een maand weg en heb al weer behoorlijk wat avonturen meegemaakt. Zoals de trouwe lezers van me gewend zijn, ga ik het weer kort maar krachtig op papier zetten 😛 Ik heb nu eindelijk internet, dus de afgelopen anderhalve week (super mooie, maar zware wandeling) houden jullie nog van me tegoed in het volgende blog! Het kost me echt enorm veel moeite om een blog online te zetten en de foto’s te uploaden dus geniet er van 😛

De heenreis verliep zeer spoedig doordat mijn eerste vlucht geannuleerd was! I.p.v. 4 u wachten in Wenen en 4 u wachten in Doha, moest ik 12 uur wachten op Schiphol, heb ik voor het ongemak een gratis lunch en diner gekregen en vloog ik om half 8 s ’avonds naar Parijs, waarna ik rechtstreeks naar Delhi vloog waar ik maar 2 u later dan gepland aankwam.. Wat ontzettend rot 😛

In Delhi weer alle gasten van me af moeten slaan die me in de maling wilden nemen…. Ik zei bij voorbaat al, als dit gesprek gaat eindigen met de boodschap; dan kan je het beste naar de Indian Tourist Centre gaan, dan kan je er mee stoppen 😛 Ik ben naar Humayan’s tomb geweest, super mooi gebouw, nog een andere tombe en naar de Akshardamtempel. Bij de laatste mocht ik helaas geen foto’s maken maar heb ik uitleg gekregen van een priester, gebeden, heilig water over een beeld gegooid en een schattig armbandje gekregen. Erg leuke ervaring! Ik heb hier ook een fietsttocht gedaan, georganiseerd door een NL organisatie, erg leuk maarrr echt Nederlands want het kwam met bakken de hemel uit! Errug jammer maar we hebben het wel leuk gehad , waren uiteraard alleen maar NL en Belgen mee 😉

Je kan wel zien wie het sportiefst was 😛

Ik ben meestal met de metro gegaan in de stad, heel goedkoop, maar soms om gek van te worden hoe druk..

Echt niet normaal hoeveel mensen ze in een coupé proberen te proppen.. Nu zijn er hier speciale coupés, waar je iets verder voor moet lopen.. .maar het is de moeite waard om geen opgewonden hindoes tegen je aan te hebben 😛

Met de nachtbus naar Manali vertrokken, waar ik maar een paar uur ben gebleven omdat ik de volgende nacht gelijk door ben gegaan naar Leh waarom ik nu voornamelijk in India ben. In Manali regende het nogal, daar is het regenseizoen dus dan mag het 😉 Maar hier in Leh is het soms ook niet al te best weer.. dat hebben we dan weer niet afgesproken! In de n8bus hebben ze m’n zonnebril gestolen, jammer joh! Ik heb hier een ‘iets’ goedkopere versie gekocht die ik zelf eigenlijk wat leuker vind..

Aangekomen bij de nachtbus kreeg ik een shock, aangezien het een hele andere bus was als die vent aan t loketje had gezegd. Hij had een fout gemaakt met het ticket uitprinten en was daardoor behoorlijk geïrriteerd en gaf mij de schuld, dus ik d8 dat het zijn manier was om me terug te pakken… Ik zou de stoelen niet eens een beetje naar achteren kunnen doen. Madame, this is the 18.40 bus, okay, na nog 10x nagevraagd te hebben, dat is hier nogal belangrijk!, ging ik wat eten inslaan nadat ik mijn grote tas ‘veilig’ had gesteld onder een bank.. kom ik terug.. Madame, you’re bus is gone! Dus ik zeg oooh nee, m’n tas ligt er in! Hij zegt oh we kunnen nog rennen, hij staat hier op de hoek.. ik gerend.. was het de 18.15 bus! Dus ik weer terug ja de 18.40 bus was er nog niet.. tot mijn opluchting kwam er een bus aanrijden waarvan de stoelen wel wat naar achteren konden.. iig beter dan rechtop zitten de hele nacht 🙂

Ik had al een guesthouse geboekt in Manali, omdat ik eerst d8 dat ik daar een nachtje zou blijven. Omdat de bus naar Leh pas om 2 uur s’nachts vertrok, dacht ik, ik ga ff een paar uurtjes slapen omdat ik nu toch betaald heb voor dat guesthouse. Ze konden hier niet echt ontzettend goed Engels.. Word ik op een gegeven moment wakker geklopt, staat 1 van die gastjes voor de deur met een hamer in z’n hand! Excuse me madame, we have to close all windows and doors.. dus hij loopt naar binnen en begint alle ramen dicht te timmeren.. ik zeg; Wat doe je? Wat is er aan de hand? Zijn we in gevaar? Sometimes thieves!! Dat was z’n boodschap.. nadat hij alles dichtgetimmerd had liep hij weer naar buiten en liet me achter in de kamer… en dan nog een paar uur proberen verder te slapen.. nou is eigenlijk wel goed gelukt 😉 T vage was dat ik droomde dat er thuis werd ingebroken op het moment dat hij me wakker klopte!

S’nachts werd ik opgehaald door een gast die me naar de bus bracht, waar alleen de chauffeur en nog een spleetoog in zaten.. vanaf het begin af aan had ik geen veilig gevoel in de bus.. het duurde best wel lang voordat er iemand in stapte en we reden op een gegeven moment langs andere toeristen die langs de kant van de weg stonden te wachten.. Met m’n mes in de aanslag heb ik het rustig afgewacht (die kan ik zo uit de zijkant van m’n tas trekken mocht het nodig zijn…. Tja een dame moet toch voor haarzelf op kunnen komen ;)).. maarr gelukkig de bus ging ergens keren en pikte op een gegeven moment de andere toeristen op.. dus iets meer gerustgesteld.. maar ik bleef toch een vaag gevoel houden.. in de lonely planet staat geadviseerd dat je het beste met de bus kan gaan om de Acute Mountain Sickness tegen te gaan.. nou helaas.. op deze manier blijkt het veel erger te zijn.. je moet namelijk 2 hele hoge passes over waardoor de halve bus hoogteziekte had, waaronder ik… lang geleden dat ik me zo beroerd heb gevoeld… m’n hoofd barstte uit elkaar en ik liep als een dronkenlap (ik begrijp nou hoe je je hebt gevoeld Nan!) de rit was wel prachtig, echt een fantastische omgeving en het begon pas op het einde.. toen de bus er mee ophield! Dit was toen we de laatste pass over moesten in het donker.. dus alle toeristen in de bus naar de chauffeur om te bespreken wat te doen omdat hij de versnellingen aan het verbranden was, door maar gas door te blijven geven terwijl er een onwijze hitte uit de voorkant kwam… we vonden het allemaal een goed idee om terug te gaan naar het laatste dorpje, een uur terug, dan dat we doorgingen in het donker naar de vrieskou langs het ravijn… Daar aangekomen zijn we heel goed opgevangen en hebben we met z’n allen naast elkaar geslapen. Nou ja geslapen.. degenen die snurkten dan 😛 En ik heb een nieuwe vriendin gemaakt die m’n handen op ging warmen.. echt zo schattig!!

Na ongeveer 1200 km overbrugd te hebben, ben ik in Leh beland in Yartsa guesthouse, m’n 2e thuis 🙂 Ladakh (Leh is de hoofdstad) wordt door veel mensen niet eens India genoemd omdat het niet met elkaar te vergelijken is. Nou dat is zeker zo! Merendeel boeddhistisch volk, met weer een eigen taal en super lief allemaal! Na flink afdingen (ik ben en blijf een dochter van m’n pa ;)) heb ik hier een kamer bemachtigd. Onwijs schoon, heerlijk bed, gaaf moestuintje waaruit ze kookt, echt het lekkerste eten dat ik tot nu toe in India heb gegeten en dat wil wat zeggen 🙂 Superlieve mensen, Diskit is echt zo’n moedertje die goed voor je zorgt. Het eten is wel iets duurder dan in de restaurants, maar af en toe eet ik hier s ’avonds lekker m’n maaltje.

Ik zit nu bij de buren omdat ze vol zaten, maar die zijn ook superlief 🙂 Een vriendin van Diskit, Dani, een Oostenrijkse, heeft samen met haar man een reisbureautje en heeft me allemaal goede tips gegeven. 1 ervan was lekkere koffie te drinken in Open Hands.. een koffiebar vlakbij.. dan zou ik zo andere backpackers ontmoeten met wie je op pad kon.. en ja hoor, vrij vlot ontmoette ik Rianna, een NL meid met haar vriend Elie uit Libanon (z’n naam spreek je het zelfde uit als hoe ik me hier voorstel ;)). Gezellig zitten kletsen en de volgende dag naar een festival gegaan waar ik van had gehoord.. alleen de rit erheen was al leuk want we hebben gelift en van de prachtige omgeving kunnen genieten! En Leh is zoooo mooi!!! Het festival was echt super leuk, hele mooie foto’s kunnen maken maar ook van de locals die er omheen zaten die dat ook leuk vonden 🙂 De omgeving daar was ook echt mooi dus daar nog lekker rondgewandeld.

De volgende dag hebben we vrij vlot besloten om met z’n 3en naar Pangong Lake te gaan en daar te kamperen. In 1 dag alles geregeld, je moet een vergunning hebben om naar bepaalde delen te gaan, een tent en slaapzak gehuurd, de bus geboekt die maar 2x in de week gaat en de dag erop de bus genomen. We hebben echt ontzettend gezellige, avontuurlijke dagen gehad! Wij d88, we gaan relaxen, zetten de tent op en duiken het meer in… Maarr dat bleek allemaal niet zo makkelijk te gaan als je niet bovenop de andere toeristen wilde zitten.. dus wij op pad naar een betere plek.. Elie had een plek in z’n hoofd waar je aan de ene kant China en aan de andere kant India zag.. ontzettend leuk natuurlijk, maar we moesten daar koste wat kost komen.. ik dacht op een gegeven moment, kom we gooien hier gewoon de spullen neer, maar dat vond Elie geen goed idee. Nadat ik van Rianna hoorde dat hij toch altijd gelijk had als hij iets perse wilde, heb ik me overgegeven.. en jaaa hooor.. paradijs op aarde! Kwamen bijna geen auto’s voorbij, ontzettend mooie omgeving! We moesten echter wel terug om wat flessen mineraalwater op te halen die we ergens verstopt hadden, want het meer was zout en er was geen watervoorziening, dus dat was nog een extra loopje van bijna 2 uur.. Vanuit daar hebben we wat wandelingen gemaakt en hebben we bij de locals gegeten.. we hebben zelf ook gekookt en ik heb een aantal keer een privebadje genomen in het meer.. met een temperatuurtje van jawel hoor -3 graden! Dan ben je tenminste gelijk wakker 😛 We hebben soms wat locals betaald om stukjes mee te rijden maar ook een aantal keer gelift 🙂

En ja hoor, de 10 daagse Vipassanacursus is een feit… ooooow my god wat heb ik het zwaaaar gehad! Je kan je niet voorstellen hoe zwaar het is.. zie hieronder het programma….

En voor de oplettende lezers onder ons.. ja 11 uur was de laatste maaltijd! Nu waren we nog zo gelukkig dat we om 17 u bij de thee een soort snack kregen van gepofte rijst met wat fruit, je mag opscheppen wat je wilt.. en aangezien Aaltje altijd honger heeft begon ik met 3x opscheppen maar heb het netjes teruggebracht naar 2x 😉 Ik ben 3 kilo afgevallen in de afgelopen 10 dagen! Die heb ik er in de tussentijd denk ik wel weer bij gegeten 🙂

Nou ben ik een ster in vroeg opstaan dus dat was geen probleem 😛 Vipassana meditatie is ontdekt door Boeddha 2500 jaar geleden.. en mocht ik nou geïnteresseerd zijn in Boeddhisme 😉 dus het was erg fijn om hier weer wat meer over te weten te komen. Vipassana laat je dingen zien zoals ze echt zijn, het is een proces van zelf-observatie en reiniging.

De eerste paar dagen ben je alleen maar bezig met je ademhaling te voelen, alleen bij de neus, en steeds een kleiner deel. Dat was al moeilijk, uren lang zitten en dit doen… vanaf dag 4 moest je alle sensaties voelen in het lichaam en bij alles wat je voelt moet je tegen jezelf zeggen dat het voorbij gaat, alles is vergankelijk (impermanent) (dus ook m’n hongergevoel over de hele dag;)) je mag geen onderscheid maken in fijne en vervelende sensaties, je moet alles gelijk zien.. je mag niet smachten (craving)naar een fijn gevoel en je mag ook geen hekel (aversion) ontwikkelen aan een vervelende sensatie. Dit uren per dag, waarvan je 3 uur per dag echt stil moest zitten! Dus zo weinig mogelijk bewegen, dit om een sterke wil (strong determent) te tonen… als het echt niet anders kon mocht je je voeten of je handen een beetje bewegen, maar niet je armen en benen strekken en je ogen dicht laten.. voor degenen die weten hoe stijf ik ben.. de eerste paar dagen kwam ik huilend uit m’n positie en kon mezelf bijna niet meer bewegen.. ik heb sowieso veel gehuild.. je weet niet wat je overkomt… ! Je bent veel aan het verwerken en aangezien ik wel een rugzakje meedraag kwam dit nu naar voren.. Je hebt bizarre dromen omdat je je geest aan het reinigen bent… Rox, jouw droom was het grappigst 😛 Vertel t je nog! Er komen mensen in je droom naar voren waar je geen contact meer mee hebt.. die blijven dan toch in het onderbewuste hangen..

Het slapen was een ramp.. Ik begon in 1 kamer met een zwaar hijgende Japanner dus diezelfde nacht ben ik vertrokken naar de gang.. daar heb ik de batterij uit de klok gehaald omdat ik gek werd van de klok en uiteindelijk kwam ik bij een hele gezellige meid te liggen, Elizabeth, geboren in India en opgegroeid in Nieuw Zeeland die elke nacht sprak of schreeuwde in haar slaap…Je hebt verschillende regels waar je je aan moest houden, je mocht geen oogcontact maken, niet praten, alleen met de leraren en de helpers, als je iets nodig had of iets wilde weten over de techniek. Telefoon, boeken en schrijfwaar ingeleverd voor 10 dagen…

De lerares en haar assistent hebben me er echt doorheen geholpen, wat een schatjes zijn dat zeg!

Ik heb wel wat regels verbroken, heel soms wel iets opgeschreven, 2x wel gepraat uit noodzaak omdat ik 2 meiden wilde helpen met gezondheidsproblemen (ja je blijft toch verpleegkundige ;)) een aantal keer wel glimlachend langs Shiva gelopen, een meisje die ik van tevoren al had ontmoet) en ik schaam me om het toe te geven maar de eerste 2 dagen heb ik stiekem een paar pinda’s in m’n zak laten glijden tijdens de thee om die s ’avonds op te kunnen eten hahaha op dag 3 ben ik daar ook maar mee opgehouden want ik dacht dit slaat nergens op!

Met Elizabeth (1 van de meiden die ziek was) heel erg veel lol gehad over de noble silence omdat we die de laatste dag dus behoorlijk verbroken hebben 😉

Vipassana zorgt ervoor dat je uit je ellende komt (op elk niveau) als je dagelijks gaat mediteren op deze manier. De meditatie verlost je van spanningen die zijn opgebouwd in het dagelijks leven en opent de knopen die zijn opgebouwd door de ongebalanceerde manier waarop je reageert op zowel fijne als vervelende momenten..Het is met reden dat er zulke strenge regels zijn waar je je aan moet houden en je moet 11 dagen daar blijven. Vanaf de 10e dag wordt de noble silence om 10 u verbroken en mag je weer met elkaar praten.. nou dat hebben ze geweten.. 15 meiden die 10 dagen hun mond moeten houden.. het ging helemaal los 😛 Om het bij te houden moet je dus elke dag blijven mediteren.. Elke ochtend en elke avond een uur mediteren.. nou het lukt me nog voor geen meter.. 😉

Je moet ook eigenlijk elk jaar een 10 daagse cursus doen, dat vind ik dan weer wat minder want de oude studenten mochten om 17 u alleen maar heet water met citroen.. nou dat lijkt me dan wel weer wat lastiger 😉
Goenka, een bekende leraar die de Vipassana weer bekend heeft gemaakt in India is 2 jaar geleden overleden.. maar we hebben hem vooral veel gehoord (mantra’s in Pali) en hij gaf alle aanwijzingen op tape en aan het einde van de dag kregen we hem een uur te zien op de televisie. Deze man had ontzettende humor, dus dat was het leukste moment van de dag.. de mantra’s waren alleen behoorlijk vermoeiend omdat hij deze een soort van kreunend op zei.. daar kan ik nog steeds niet aan wennen..

We hadden een prachtige omgeving waar ik elke dag van genoten heb.. de eerste dagen had ik echt het gevoel dat ik in een gevangenis was beland, vooral in de kleine eetzaal, in de rij staan voor je eten met een metalen bord en zitten met je gezicht naar de muur, ik d8 dat ik gek werd.. dit heb ik snel veranderd door buiten op het trapje te gaan zitten met m’n bord op schoot en te genieten van het prachtige uitzicht, welke er elke dag anders uitzag door de wolken rondom de bergen..

Op dag 3 is een meisje uit Korea met een hoop kabaal vertrokken, 1 van de helpers kwam uit Rusland en was niet door iedereen geliefd.. ik kan er een boek over vol schrijven, aangezien ik in mijn hoofd al meerdere namen heb bedacht voor de karakters.. (mevrouw hoofdwiebel, nekkie, miss Russian Perfect, queen Elizabeth, miss Korea..) en dat ga ik dus ook doen 😉 Ik denk dat dit m’n doorbraak wordt hahaha

Annet en Gunnar, nog gefeliciteerd! Jus en Rox nog gefeliciteerd met Sterre! En Rox, happy bday!! Ik zou heel graag meer contact willen hebben met iedereen, en op de dag zelf feliciteren maar het internet en de telefoonverbinding zijn super slecht hier, helaas…

Bhavatu Sabba Mangalam – May all beings be happy!

Had ik al verteld dat?

• Ik weer thuis ben op het moment?
• Ik het reizen zat was en iedereen teveel miste?
• De bovenstaande feitjes niet helemaal waar zijn?
• Ik iedereen wel mis,maar ik natuurlijk lekker verder aan het reizen ben?
• Ik ontzettend veel lol heb gehad om dit op te schrijven omdat ik sommige gezichten voor me zag?! Hèèèè?!?!?!
• Ik m’n telefoon een paar dagen geleden ben kwijtgeraakt?!
• Ik hier behoorlijk van baal omdat al m’n muziek er op stond? NO ATTACHMENT, EVERYTHING IS IMPERMANENT!! 😛
• Ik de wist je datjes ff heb omgetoverd in had ik al verteld dat?
• Ik zoals sommige familieleden en vrienden nogal van de herhaling ben?
• Ik dit nu dan even grappiger vind als wist je datjes?
• Ik de eerste had ik al verteld datjes al tijdens de heenreis heb geschreven in het vliegtuig naar Delhi?
• We om half 5 ruw gewekt werden door het licht wat opeens aangegooid werd?
• Ik eigenlijk wel heel graag verder had willen slapen op dat moment?
• Ik namelijk op deze plek zat in het vliegtuig?

• Ik na 1 uur draaien op m’n stoel gewoon op een dekentje op de grond ben gaan liggen?
• Ik me er bewust van ben dat ik voor de nooduitgang lag?
• Ik al bedacht had dat als ze me hier weg kwamen halen, ik zou zeggen dat ik me aan zou passen aan de Indiërs die ook overal op de grond liggen?
• Ze me hier niet weg kwamen halen?
• Ik hierdoor een aantal uur redelijk geslapen heb?
• De rode wijn in het vliegtuig wel erg lekker is?

• De stewardess ongevraagd nog een flesje kwam brengen?
• Ik er zeker uit zag alsof ik het nodig had?
• Het misschien hier wel door kwam dat ik lekker geslapen had?
• Ik hierna nog 1x een biertje heb gedronken met 2 jongens en hierna geen alcohol meer gedronken heb?!
• Dit tijdens de Vipassana ook niet mocht.. 😉
• Ik de 2e dag mijn geurtje chanel chance kapot heb laten vallen? Boeehooeee… NO ATTACHMENT, EVERYTHING IS IMPERMANENT!! 😛
• Elie deze hond Tripod heeft gedoopt?

• Ik honger heb gehad tijdens de meditatie 😛 😛
• Ze bij diskit kleine kittens hebben?

• Dat ik weer een speciale plek had naast de chauffeur, maar die plek na een uur toch heb ingeruild aangezien ik mezelf een aantal x in gedachten door de voorruit zag gaan?

• Er NU al een gat in m’n hardloop/wandelschoenen zit?
• Ik deze net heb laten maken door een jongen op straat?
• Ik eerst weer flink had afgedingd tot hij vertelde dat hij een tweeling heeft van 5 maanden die aan de overkant zat?
• Mijn hart smolt toen de moeder het kind (Aaliyah ;)) bij me op schoot zette en ik uiteraard fooi heb gegeven voor de tweeling

• Ik er nog een paar foto’s bijvoeg omdat het zo soepel gaat… 😛

Julley!!