Chased away by the weather!!

Hola!

Eindelijk weer een blog, en nu over Portugal vanuit Spanje! Zoals in het vorig blog beschreven, hebben we echt vreselijk weer gehad, wat erg jammer was. We zijn een aantal keer bijna weggespoeld, maar we hebben er het beste van gemaakt…

We zijn begonnen in het dorpje Lebuçao, waar Natalia, Manuel zijn moeder woont. Wat ontzettend leuk om Portugal te beginnen in een lokaal dorpje tussen de locals in en kennis te maken met Natalia, een schat van een vrouw! Toen het in de ochtend nog niet met bakken de hemel uit kwam, zijn we naar het land gelopen wat Natalia bezit, vol met o.a. kastanjebomen die ze oprapen en verkopen. Wij hadden het seizoen net gemist maar er bleken nog veel kastanjes rondom 1 boom te liggen, dus we hadden nog zo’n 2 kilo bij elkaar. Natalia heeft laten zien hoe ze de kastanjes roosteren op het vuur en dan opeten. Dat met een speciaal wijntje erbij, heerlijk! Opwarmen bij het haardvuur, kletsen over haar ervaringen in Nederland (ze heeft jarenlang in NL gewoond en schoongemaakt bij de koninklijke familie, dus daar kwamen een aantal interessante verhalen van af..) Haar zus van 96 kwam ook nog even langs om op te warmen bij het vuur, echt te schattig om te zien als ze aan het giechelen waren, dat ze precies op elkaar lijken. Natalia muito obrigada!! (Geven jullie het door M&M? Aangezien er geen internet is bij je ma hihi)

Manuel was onze persoonlijke online gids in Portugal, hij vertelde via de app elke keer waar het leuk was om heen te gaan. Het merendeel van deze adviezen gevolgd, en die waren super! Onderweg kwamen we door van die schattige kleine dorpjes, en langs mooie stenen bruggen…

We zijn naar Parque Nacional Peneda-Gerês gegaan. We wilden hier eigenlijk wandelen maar het was zulk slecht weer dat we rond hebben gereden in het park en op redelijk droge momenten uit zijn gesprongen om de omgeving te bekijken. Vreselijk mooi, net een sprookje af en toe met het mos op de gebouwtjes en bruggen en ontzettend veel watervallen.

En het weer mocht de pret niet altijd drukken…

We zaten in een klein motel wat onderdeel was van een luxer hotel aan de overkant. Daar konden we tegen betaling gebruik maken van de sauna/stoombad/whirlpool en heb ik een massage genomen. Tja, je moet toch wat hehe. Tussen ons in stond een grote kerk waar Spanjaarden in grote getallen naar toe komen. Touringcars vol om één of andere heilige, São Bento,  te aanbidden. De kerkbellen gingen overdag tig keer af, klonk prachtig. Gelukkig stopte de kerk daar wel om 9 uur s’avonds mee, anders hadden we elk kwartier rechtop in bed gezeten. Ik vroeg het bij de receptie en de jongens daar lagen helemaal in een deuk.. ze zeiden dat is de meest gestelde vraag van de toeristen hier! De kerk zag er wel heel mooi uit in de avond..

Zien jullie wat op deze foto?

Wij ook niet! En met dit ‘zicht’ reed Joe vrolijk verder….

Hierna een paar nachten in een hostel in Braga overnacht. Van hieruit met paraplu’s en regenpakken rondgelopen en het stadje Guimarães gezocht en Braga zelf. Als het teveel regende ergens naar binnen gevlucht en als het een beetje opklaarde naar buiten voor foto’s…Gelukkig hadden we soms ook een paar uur geluk met het weer…soms ook niet.. chased away by the weather!!

Toen we bij de letters Braga waren, wilde Joe een foto van mij maken. Op dat moment kwam er een vrouw de foto inlopen omdat ze blijkbaar geen geduld had om te wachten. Ik liep scheldend weg en Joe rende naar me toe.. zegt tie vlug, dan ga ik haar foto nu ook verpesten! Tadaa…

Hahaha ik kan er nu nog steeds om lachen als ik hier aan terug denk….

Op naar de volgende plek zijn we eerst even in Porto geweest. En wow daar scheen de zon!! Heerlijk op terrasjes gezeten en bijna vergeten dat we verder gingen. Leuke stad met een relaxte sfeer. Erg toeristisch, dat dan weer wel… Ze hadden daar echt een super handige wasbak in een koffiebar. Het water wordt direct gebruikt om het toilet door te spoelen. Hoe milieubewust 😊

Hierna een paar uur verder gereden naar Parque natural da Serra da Estrela. Daar was het droog! Maar ongeveer 15 graden kouder! In Serra da Estrela bevindt zich ook de hoogste bergpiek van Porugal, de berg Torre (1993m), vandaar dat het ook iets kouder is hehe.

Een camping met een ontzettend vriendelijke eigenaar, die geen woord Engels sprak, maar met handen en voeten werk konden we elkaar verstaan. Hij gaf aan dat we in een caravan mochten slapen i.p.v. in de tent, maar wij bedankten en vertelden dat we gewoon in de tent sliepen. Good Luck! Was z’n antwoord, dat kon hij dan weer wel in het Engels. Stapels hout bracht hij aan zodat we een vuurtje konden maken in één van zijn braaiplekken, wat we natuurlijk naar hartenlust gedaan hebben… (dit zijn wij zo gewend van kamperen in Afrika en het mag bijna nergens in Portugal en Spanje).

Prachtige wandeling gedaan door de bergen waar we terecht kwamen bij een ‘waterval’ in een meer. Een tunnel, 1519 meter lang, gebouwd in 1955, die het water van Ribeira das Naves naar het meer Lagoa Comprida leidt. Bijzonder fenomeen om te zien! De volgende dag met de auto rondgereden in de bergen en wow deze bergen zijn ook super mooi!

Van hieruit verder gereden naar Nazaré. Joe wilde hier graag heen omdat hier de hoogste golven ter wereld zijn die gesurft worden door mensen vanuit verschillende delen van de wereld. Helaas waren de golven dit keer niet zo héél hoog, maar nog wel een enorme kunst om zo’n grote golf te surfen dus hier hebben we een tijd naar gekeken. En de kustlijn is daar ook heel mooi!

Van hieruit nog een aantal plekken bezocht, als Alcobaça, Batalha, Tomar en Fatima. Hier een aantal kloosters en cathedralen bezocht. Joe kan geen kerk meer zien onderhand haha. Wat we al een keer hadden gezien, maar wat in Fatima héél veel gebeurd, is mensen die op het plein rondom de cathedraal/kerk ‘lopen’ op hun knieën. Dit doen ze als zelfkastijding om een soort zelfde lijdensweg als Jezus te kunnen voelen. Stiekem een fotootje hiervan gemaakt, echt heel bijzonder om te zien, heb er met open mond naar staan kijken..

Onderweg, richting Manuel en Monique zijn we gestopt in het plaatsje Óbidos, hier werden we weer weggespoeld, maar wel een heel leuk dorpje om te zien.

En toen zijn we gezellig een weekje bij Manuel en Monique geweest. Erg gezellig om ze weer te zien, ze wonen in Sesimbra, ongeveer 40 minuten van Lissabon vandaan. Samen naar Manuel z’n ‘broer’ Santuário de Christo Rei geweest en naar Sintra. Daar een tuc tuc genomen die ons de berg op reed, leek Thailand wel daar met alle tuc tuc’s haha.1 van de kastelen binnen gegaan, want ze vragen echt belachelijk veel entree voor elk kasteel, maar Palácio de Pena was het wel waard. Samen een aantal keer uit eten geweest (de nieuwe keuken was op dat moment nog niet klaar dus we moesten steeds uit eten.. pff wat een straf hehe) voetbal gekeken en lekker bijgekomen in een heerlijk bed na een maand kamperen. Ook heerlijk om weer even op een normale bank te zitten in een huiskamer naast een haardvuur!

En ze hebben ons alweer fantastische tips gegeven om dingen in de buurt te bekijken dus dat hebben we tussen de regendruppels door gedaan (nadat Monique en ik elke keer een uitgebreide weercheck deden op de verschillende apps haha). We zijn met de ferry van Seixal naar Lissabon gegaan en daar een dagje rondgelopen. Leuke, grote stad en we hebben alles te voet gedaan. Dat was een beetje teveel, vooral toen we in een soort achterstandswijk terecht kwamen van India eeeh Lissabon, die  wijken hebben ze daar dus ook. Ben nog net geen Hindi gaan lullen met ze…

We zijn naar een grot geweest bij de zee in de buurt van Setubal, een prachtige wandeling gemaakt bij Cabo Espichel, het kasteel van Sesimbra en het tropische strandje Praia do Ribeiro de Cavolo bezocht. Een heerlijke lunch gehad bij een lokaal eethuis waar geen woord Engels wordt gesproken dus in mijn beste Portugees besteld. Ik zeg altijd tegen Joe ik vind dat als je ergens op reis/vakantie bent dat je op z’n minst moet kunnen groeten en bestellen in de lokale taal en dat gaat ons steeds beter af (Joe is nog iets meer aan het leren… hihi). De menukaart vertalen we met translate, dat is wel handig als je geen vlees eet en heel veel op elkaar lijkt!

Manuel en Monique muito obrigada!! Nogmaals dank voor de gastvrijheid en gezelligheid!

De kerstversiering overal in Portugal en Spanje was echt heel leuk en uitgebreid…

De laatste weken in Portugal beschrijf ik weer in het volgende blog.. er gaat namelijk erg veel tijd in zitten. Bij deze even een test.. vind je het leuk om m’n blogs te lezen, laat het me dan even weten, of hier, op social media of de app.. dan weet ik voor hoeveel mensen ik nog m’n best aan het doen ben… Tnx alvast!

Adios!!

4 comments

  1. Annet schreef:

    Heel leuk te lezen Aaltje, en te genieten van jullie prachtige foto’s! Ga zo door…. Liefs voor jullie😍

  2. Monique Vlugt schreef:

    Haha wat geweldig Aal!
    Een aantal verhalen en foto’s had ik al gezien maar nu net niet die je nu deelt.
    Fijn dat juhet zo naar je zin hebben gehad in ons o zo mooie Portugal.
    Ben benieuwd naar weer een nieuwe blog want zoals je weet ik lees hem graag.
    Hopelijk zien we jullie snel nog eens terug in Portugal, maar dan wel zonder regen.
    Beijinhos.

  3. Broertje schreef:

    Ondanks het weer, maar misschien juist wel door het weer extra sprookjesachtig, is Parque Nacional Peneda-Gerês wel mijn favoriet van deze rapportage. Prachtig!

    Ook wil ik nog wel even terugkomen op “één of andere heilige, São Bento”. Zo ben jij natuurlijk niet opgevoed zusje! São Bento de Núrsia, of te wel Benedictus van Nursia, is natuurlijk wereldberoemd door zijn Regula Benedict, voor ons beter bekend als de regel van Benedictus. Lees hier maar weer even bij:
    https://nl.wikipedia.org/wiki/Regula_Benedicti

  4. Nanda schreef:

    Dat meer: Lagoa Comprida….wat een mooi plaatje zeg! Nog nooit zoiets gezien..een gat midden in het water. En heel herkenbaar de plaatjes uit Lissabon (en Sintra). Leuk!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *