Mwaiseni!
Aangezien de trouwe volgers een beetje ongeduldig worden en ik natuurlijk belachelijk lang achterloop, hier dan eindelijk een blog over Zambia. Laat ik beginnen met het feit dat Zambia onze harten niet gestolen heeft. Het is een mooi land, maar met veel corruptie en gebedel. Als blanke in een auto als die van ons, ben je een wandelende portemonnee en staat er direct 10 man om je auto heen die komt bedelen, of spullen wil verkopen van ruitenwissers tot aan ananas, je kan het zo gek niet bedenken. Daar komt bij dat de national parken echt veel duurder zijn dan in Botswana, maar daar hebben we wat op kunnen bedenken. De wegen (vooral in het Noorden) zijn soms echt niet berijdbaar, door vele potholes en honderden vrachtwagens die je tegemoet komen en je van de weg drukken. We zijn er wel in totaal ongeveer 5 weken geweest, het zeker leuk gehad en we hebben natuurlijk weer van alles meegemaakt…
Begonnen in Vic Falls, dit keer aan de Zambia kant (met Joe z’n tour zijn we in Zimbabwe geweest), mooi om te zien, heel weinig water en minder mooi dan van de andere kant vanuit de helikopter, maar wij zijn dan natuurlijk ook verwend.. haha. Paar keer rondgelopen in het dorp en de camping was ook spannend, met een hippo highway…
Nog een stukje rondgereden en uitgekomen bij een mooie plek waar een aantal missionarissen uit Amerika woonden met hun families. Zij worden gesponsord vanuit Amerika en helpen om scholen, kerken, ziekenhuizen en watervoorzieningen te bouwen. Super vriendelijk en we mochten direct mee eten. Vooral het uitzicht was prachtig.. hier vanuit doen ze ook kayaktrips..
Weken lang hebben we onze ogen uitgekeken op straat hoeveel er wordt gedragen op de kinderen en vrouwen hun hoofd.. kilo’s rijst, fruit, meel, noem het maar op.. en heel vaak samen met een kind op de rug! Hier héél veel foto’s van proberen te maken en van het leven/verkopen op straat..
De volgende plek hebben we bereikt via een 4×4 route. Dit was niet de bedoeling, maar we waren verdwaald (volgens Joe off route, hier worden we het denk ik nooit over eens). Het werd steeds donkerder en we kwamen door allerlei dorpjes heen. Ik werd steeds zenuwachtiger en misselijker omdat ik me niet echt veilig voelde. We hadden de hulp nodig van de locals maar iedereen keek ons zo vreemd aan (waarschijnlijk omdat bijna niemand die route neemt). Gelukkig bleken de mensen allemaal super vriendelijk te zijn en wezen ze ons met 2-3 woorden Engels en vooral handgebaren de goede kant op! De leukste was een jongen van 16 die wilde zeggen rechtdoor en heel hard riep: Let’s gooo!! In het pikkedonker aangekomen in Lotri Bay, super mooi plekje aan lake kariba. We hebben daar gekayakt en gewandeld en gezwommen in het lake zwembad, met hekken er omheen om je te beschermen tegen de nijlpaarden en krokodillen. Super gave plek. Omdat het zo vreselijk heet was toen wij hier waren (48 graden overdag en s ’nachts leek het niet veel af te koelen) hebben we op een matras op de grond geslapen met veel muggenspray op. Met gevaar voor eigen leven natuurlijk, want soms komt er wel is een nijlpaard het terrein op….. die laten je (meestal) wel met rust als je niet in hun weg ligt haha. Midden in de nacht werd ik wakker van geluid.. dat bleken gelukkig een aantal bokkies te zijn. En s ’morgens kwamen de zebra’s ook even kijken. Heel gaaf allemaal!
Van hieruit zijn we naar onze work away gegaan, ook aan lake kariba maar in het dorpje Siavonga in het Noorden. Gewerkt in een guesthouse in een kamer met airconditioning, wat ook wel is lekker was voor de verandering in de hitte. Joe had de taak om een dak om te keren om een gedeelte meer open te maken om b.v. eten te serveren.. dat was geen werk voor een vrijwilliger maar meer voor een bouwvakker. Maar, boer maakt een plan en het is hem gelukt met een paar van de medewerkers. Erg hard werken, dat wel. Ik heb een beetje kunnen helpen met het afbreken van het dak en ik heb een paal gemaakt met richtingen naar dorpen overal ter wereld. Maar dan niet de normale, zoals naar Amsterdam, maar naar dorpen waar iedereen van ons iets mee had. Dat was een leuk werkje voor een work awayer. Besloten om na een weekje weer te vertrekken want we vonden het toch niet echt heel boeiend. Je bent erg afhankelijk van wat je te eten krijgt en dat is als niet vlees eter soms toch echt wel heel moeilijk… Onze groenten en fruit gekocht in het dorp, wat een groot contrast gaf met een super mooi hotel iets verderop waar we een aantal keer geluncht hebben. Wereld van verschil..
Nog naar Kariba Dam geweest, echt super gaaf om te zien, een enorme stuwdam, bestaande uit 2 betonnen bogen met een totale lengte van 633 meter en een hoogte van 131 meter.
Van hier uit richting lower zambezi gereden. Zoals eerder gezegd zijn de national parken in Zambia belachelijk duur, maar je kan wel richting de GMA gaan, Game Management Area, dat is de overgang naar het national park toe, waar veel mensen samen wonen met de dieren om hen heen. En we hebben er ontzettend veel wilde dieren, maar onderweg ook schattige kids gezien! Die kids riepen dan wel continu om sweets maar vonden het ook wel erg leuk om op de foto te gaan. We hebben gekampeerd met een krokodil en nijlpaarden om ons heen! En voor het eerst in ons leven een albino nijlpaard gezien! Hij leeft vooral op een klein eilandje waar ze hem heel vaak zien. Hoe bijzonder!
Richting Lusaka nog een lunchstop gehad, die erg leuk was met een paar schattige kids en waar het eten op een klein houtskool fornuisje werd klaargemaakt. Voor mij was dit de lekkerste vis in Zambia en misschien wel m’n hele trip in Zuidelijk Afrika!
In Lusaka, de hoofstad van Zambia zijn we naar Lilayi geweest, een olifanten ‘weeshuis’ waar babyolifanten opgevangen worden die gevonden zijn nadat bijvoorbeeld hun moeder is vermoord door poachers voor haar slagtanden. Walgelijk, maar het gebeurd. Deze babyolifanten worden hier opgevangen en later vrij gelaten in één van de wildparken waar ze zich aansluiten bij een olifanten familie. Echt super schattig om te zien hoe ze hun fles melk leegdrinken (1 trok de fles uit de handen van zijn verzorger en dronk hem zelf op, net als bij sommige baby’s van mensen) en hoe ze daarna lekker aan het spelen waren in de modder.
Op het zelfde terrein kan je ook mooie wandelingen maken, waar je veel dieren tegen kan komen, als giraffes, pumba’s en bokkies.
Ook nog een beetje van de drukte in het verkeer in Lusaka mee kunnen maken, waar allerlei verkopers rondlopen tussen de auto’s door..
Rest van Zambia volgt in een ander blog!
Tsalani Bwino!