Aaltje op reis

Posted on 17 maart 2017 by Alida

Lekker middag!

Zo daar ben ik dan met m´n eerste blog… over Cape Town, vanuit Johannesburg..

Eerst maar ff vertellen over de ontzettend vervelende situatie waar ik in zit op het moment. Ik zit nu in Johannesburg waar ik Nina zou ontmoeten, maar zij zit vast in Duitsland! Er is een probleem met haar visum waardoor ze het vliegtuig niet in kon, alweer bijna een week geleden! Een paar jaar geleden blijkt ze hier drie dagen langer geweest te zijn dan 3 maanden en ze loopt nu tegen democratisch gelul aan waardoor ze het land niet in kan.. Lekker dan! Een paar dagen geleden zat ik behoorlijk in de stress, wat te doen, omdat de auto op haar creditcard is geboekt.. en ze zeiden dat ik ´m dan misschien niet mee zou krijgen.. en of ik dan wel naar Johannesburg zou vliegen.. maargoed.. het is gelukt en ik ben er! Ik heb hier een paar nachten kunnen slapen bij Rika, de dochter van Joe die ik heb ontmoet in Cape Town, en de laatste nacht bij z´n broer. Dus ik had in ieder geval veilig onderkomen.. en als het goed is, heb ik de situatie op kunnen lossen door de hele morgen op de ambassade gezeten te hebben (denk aan je ellende!) en omdat ik begon te huilen, ze toch maar iemand naar beneden stuurden die de situatie hopelijk op gaat lossen. Nog even geduld dus..Update van Alida’s personal assistent: Het is gelukt, Nina kan komen!
Zo en dan nu de leuke info Ik heb de afgelopen twee weken rondgebanjerd door Cape Town.. en oooh wat is dat gaaaaaf!

De eerste avond ontmoette ik een stel uit Canada, Ray en Donna en een man uit Australië, Eddie, die de tafelberg af gingen lopen.. met wie ik dus meekon.. ze zeggen dat het onveilig is om alleen te lopen dus dat kwam mooi uit dat ik ze gelijk tegenkwam in het hostel. Eddie dacht dat het handig zou zijn, aangezien we laat begonnen, om de cable car omhoog te nemen en dan naar beneden te lopen. Omdat het te heet zou zijn om omhoog te lopen. We kwamen echter in een dikke, vette mist terecht boven, waardoor we geen uitzicht hadden, maar wat de wandeling des te gaver maakte….. ik heb alleen dagen rondgelopen met spierpijn, omdat het niet zo’n goed idee is om Platte Klip Gorge af te lopen op je eerste dag Zo extreem veel spierpijn heb ik nog nooit gehad in m’n leven! Maar het was een gave wandeling in leuk gezelschap, dus toch wel de moeite waard

De dag erna ook nog met Eddie doorgebracht en een bezoekje gebracht aan het Waterfront om de tafelberg vanaf een mooier punt te bekijken. Leuke haven, waar zeehonden rondzwemmen, er overal straatmuzikanten staan en waar je de tafelberg goed kan bewonderen Wel met veel gebouwen ervoor, maar de moeite waard..

De tweede dag van de spierpijn (haha) heb ik weinig gedaan omdat ik bijna niet kon lopen maar toen ben ik wel naar het South African Museum geweest. Om er al WEER achter te komen dat dat niks voor mij is. De dag erna ben ik naar Robben Island geweest, waar Nelson Mandela jaren lang heeft vastgezeten. Interessant, om zijn cel te zien en je wordt rondgeleid door een ex gevangene en de rest rij je met een busje rond. Mooi uitzicht op de tafelberg en er lopen ook wat pinguïns rond.

Hierna heb ik twee dagen de hop on hop off bus genomen, op advies van de manager van het hostel.. want zo kon je heel veel zien van Cape Town.. en inderdaad! Eerst naar Kirstenbosch gardens geweest.. jeetje wat mooi.. ik dacht ik moet niet te lang blijven hangen anders is dat ook zonde.. maar toen kon je verder met de constantia wine route… nou je begrijpt wel waar ik dan toch uiteindelijk ben blijven hangen.. hihihi.. Oooh wat heerlijk.. een wine tasting gedaan met een prachtig uitgezicht, tour gehad door de wijnkelder (de boeren stampen de druiven hier nog met hun voeten!, de rest is wel geautomatiseerd). Prachtige uitzichten onderweg en meegelopen met een wandeltocht naar Bo-Kaap, met de gekleurde huizen, echt heel leuk om te zien! Leuk haventochtje gedaan waar ik de Seals on Wheels nog tegenkwam.

Na een paar dagen in de tent geslapen te hebben, die helemaal niet lekker lag omdat deze eigenlijk te klein was, stak er een zware windstorm op snachts. Het bleek dat de tent dan misschien wel waterproof zou zijn, maar niet zandproof! En aangezien het kamperen in de tuin van het hostel in een ‘zandbak’ is.. werd ik helemaal gek! Een ravage! Tent gebroken en het leek wel alsof in woestijn lag! Dus ik naar binnen gegaan met m’n slaapzak en gevraagd met een pruillipje of ik aub op de bank mocht liggen…. Dat pruillipje kon hij natuurlijk niet weerstaan (denk aan je ellende!) en heb vrij goed geslapen (afgezien van de muggenbeten en alle backpackers die continu rondlopen).

Ik voelde me echt zooo ellendig de volgende dag.. en ik dacht dit kan toch niet, ik kan zo toch niet 2 maanden doorgaan.. ☹ En daar was Joe, my saving angel.. die hier ook kampeert en vroeg of het was gegaan die nacht, omdat hij zich al zorgen had gemaakt toen hij m’n tent(je) zag. Hij was een paar dagen vrij en wilde wel met me op zoek naar een andere tent, hij heeft me overal mee geholpen en heen gebracht…. en het klikte zo goed dat we een paar dagen samen hebben doorgebracht. Eerste 2 dagen met de auto en daarna een rit op de motor… Wauwww Cape Town stole my heart!! Lions head beklommen en een prachtige zonsondergang gezien, Blauwbergstrand, pinguins op Boulder Beach, mooie stranden, ontzettend mooie uitzichten, noem maar op! En als slagroom op de taart ga ik misschien wel samen werken met Joe, die het wel een goed idee vindt als ik er ben om de NL te begeleiden… Dus ja… ik denk er serieus over na.. Trouwens een hele interessante man, die het leven hier in Johannesburg achter zich heeft gelaten, omdat hij het vreselijk vond, nu als gids werkt in Cape Town en in een tent woont.. echt gaaf!

Verder nog een aantal leuke backpackers ontmoet en vooral veel lol gehad met Franziska, een meid uit Zwitserland.. waarmee ik samen tot de conclusie ben gekomen dat wij toch echt wel normaal zijn vergeleken met de anderen. We hebben snachts een meid uit Duitsland onder haar tent vandaan gehaald omdat zij zo onder de tent lag…En toen ik in de tent kroop ik geen pols kon voelen en ze niet reageerde (en ik kan goede pijnprikkels geven!). Toch de ambulance gebeld, ondanks het feit dat ik alcohol rook en gedurende het kwartier dat we moesten wachten ze toch wat ging reageren en toen de de ambulance er was, rechtop zat en vroeg of we gek waren geworden dat we ze gebeld hadden hahaha.. De volgende dag bedankte ze me en zei ze dat het normaal was dat ze zo is, als ze gedronken heeft.. ik zeg nou meid.. ik kan je vertellen.. het is niet normaal als je geen polsslag hebt! Nog een gezellige braai (Z- Afrikaanse BBQ) ook lekker zonder vlees en naar een concert geweest in Kirstenbosch met Franziska a en Vanessa uit Duitsland (makkelijk te onthouden die naam ). Laatste avond ook naar Signal Hill geweest, net als honderden andere toeristen, om de zonsondergang te bekijken. Daar hebben we helemaal in een deuk gelegen om twee meiden die met ons meereden, wat een malloten, 1tje van 23 die nog maar een paar euro op zak had en overal maar bekeek waar ze ging slapen?! En Yoga aan het doen waren, dat iedereen dacht, waar zijn jullie in godsnaam mee bezig? Koekoek! Crazy girls.. Dus wij bedachten maar lekker door te drinken en van de zonsondergang te genieten! We are REALLY normal 😉

Sien jou later!

Wist je dat:

• Ik nu al een paar kilo ben aangekomen?!

• Ik hier ontzettend veel lol heb om de Afrikaanse taal?
• Eigenlijk nog meer dan om de spelfouten in Azië?!
• Heel veel dingen met ie worden geschreven? Bakkie, plakkie, dankie
• Ik het net Nederlands vind, maar dan met fouten?

Cape Town stole my heart?!?!?!