Hallo, alles goed? Jaja, we zijn weer in Nederland!
We zijn vijf weken bij Joe z’n familie geweest in Zuid Afrika. Zoals ik in het vorige blog al beschreef, zijn we hier vooral naartoe gegaan om Piet, Joe z’n ernstig zieke broer weer bij te kunnen staan. Het lijkt wel alsof ik het heb aangevoeld toen we in Thailand waren, want ik stelde voor om er heen te gaan… Piet heeft het helaas niet gered.. op 10 augustus is hij overleden. Vreselijk moeilijke tijd voor iedereen natuurlijk. Iedereen was zeer dankbaar dat wij er waren in deze periode, want we hebben de laatste tijd veel voor Piet kunnen doen. We hebben hem naar de bestraling gebracht, waar hij nog zieker van is geworden, dus de laatste periode heeft hij alleen nog maar op bed gelegen. We hebben hem nog wat op kunnen vrolijken, voor zover mogelijk en met hem kunnen kletsen. We hebben zelfs de rugbyfinale gekeken in z’n ziekenhuiskamer, waarin zijn team verloor, dus hij lag nog lekker te schelden.. Voor mij was het vooral frustrerend om te zien hoe de verpleging hier (niet) verpleegt… heb me behoorlijk vaak in moeten houden, omdat Piet de rest van de tijd daar toch alleen lag, maar in zo’n situatie kan je beter geen pleeg zijn, want je ziet alle fouten die ze maken.. Piet zijn vrouw en de moeder van Joe en Piet waren erg blij met ons, voor hen was er wat druk van de ketel en hebben we veel kunnen doen en informatie kunnen geven.. Nogmaals een vreselijk moeilijke tijd, maar voor Piet is het wel beter dat hij er niet meer is.. lijden is geen leven en dat zag ik gebeuren deze laatste periode.. Omdat Piet zijn eigen pub had, zijn we na de kerk met z’n allen hierheen gegaan, voor Joe vooral erg verdrietig omdat ze allemaal foto’s lieten zien van het hele leven van Piet. Héél mooi, maar ook zeer heftig…
Lieve Piet, Rust in vrede…
Tot overmaat van ramp werd tannie Tittie (oudje van 92 jaar!) van Jeanne, de vrouw van Piet, helemaal niet lekker toen ze vertelden dat Piet was overleden. Wij hadden het idee dat het de shock was van het slechte nieuws, want ze had een goede band met Piet. Ik heb haar naar het toilet gebracht, we hebben haar te eten en drinken gegeven en later liep ze toch weer rond. S ’avonds werden we er echter weer heen gebeld omdat het leek alsof ze een epileptische aanval had gehad. Ik heb haar opgevangen, overgedragen aan de ambulance en ben in de ambulance meegegaan naar het ziekenhuis. Hier heeft ze ruim twee weken gelegen. Hier is ze erg in de war geraakt en kon ze niet meer lopen. Heel langzaam blijkt ze een beetje op te knappen en ligt ze nu in een privé kliniek om sterker te worden. Joe en ik hebben haar bijna elke dag bezocht, me ook weer geïrriteerd aan de verpleging in het ziekenhuis, vooral grapjes met tannie Tittie kunnen maken (ze spreekt geen woord Engels en ze verstaat mij niet, want ze is EN stokdoof EN ik heb geen Z Afrikaans accent als ik praat), maar we hebben veel voor die oude lieve vrouw kunnen doen. De laatste avond hebben we nog een paar fotootjes met haar gemaakt.. ze vond zichzelf wel héél erg bleek.. ik zeg nee hoor valt hartstikke mee, ik ben gewoon heel erg bruin haha. Joe en ik liepen allebei huilend weg toen we haar gedag hadden gezegd, we hopen haar volgend jaar weer in het huis terug te zien, maar het is nog een wankel evenwicht…
Ze hadden in dit ziekenhuis een wel heel bijzondere kamer…
We hebben uiteraard ook leuke dingen gedaan, buiten alle ziekenhuisbezoeken om, gelukkig! We zijn naar van Gaalen Cheese farm geweest. Op de dag dat wij er waren, was er geen rondleiding door het kleine kaasfabriekje van Nederlandse eigenaren, maar we hebben er lekker gegeten en rondgewandeld. Joe heeft een aantal jaar geleden veel mountainbike gereden en dit was één van de plekjes, de paden zijn helemaal omgeven door riet, ook erg mooi om doorheen te wandelen.. Hier kunnen we ook zien wie er beter is in het beklimmen van banden hahaha
Langs het Emmarentia meer gewandeld, in de kleine Johannesburg Botanical gardens, mooi om te zien, heerlijk plekje voor de locals om rond te wandelen, vooral met honden..
We zijn wezen bowlen voor Rika haar verjaardag, Ella en ik hadden de grootste mond, dat we héél goed kunnen bowlen.. drie maal raden wie er laatste werden.. oepssss. Dit zijn helaas de enige foto’s die een beetje scherp waren van die avond..
Joe en ik zijn naar the SAB (South African Breweries) geweest, in een rondleiding te horen en zien gekregen hoe bier wordt gemaakt, waarna we ook een bier tasting hebben gedaan.. is weer is wat anders als de wine tastings hehe..
Nog een keer naar Hartbeesportdam geweest, (onder de locals bekend als Harties) waar we naar een markt zijn geweest, een gezellige open air kroeg waar lokale bandjes optreden, en op aandringen van mij, hebben we dit keer het water ook van dichtbij bekeken, wat nog een opgave is, omdat er van alles omheen is gebouwd.. maar de aanhouder wint.. hehe..
We hebben een mooie hike gedaan van 11 km in Suikerbosrand nature reserve en hierna ook nog een rondje gereden waar we héél veel dieren tegenkwamen..
Zoek de verschillen… hehe..
Naar de Roodepoort Botanical Gardens geweest, erg mooi, met een waterval en twee black eagles die daar rondvliegen, en nog allemaal andere mooie vogels en schildpadden.
We zijn twee dagen bij Joe zn andere broer, Rudi en zijn vrouw Debbie geweest, was erg gezellig, en we hebben nog een korte wandeling gedaan met z’n viertjes door Groenkloof, waar we jaja tussen de giraffes kwamen te lopen! Ja ze staan achter hekken, je komt ze niet tegen op elke hoek van de straat in Zuid Afrika.. whahaha. Ook naar het grote voortrekkersmonument geweest, erg belangrijk voor de geschiedenis van Zuid Afrika, een vervolg op bloedrivier waar Joe en ik de vorige keer zijn geweest.
De avond voordat we vertrokken hebben we bij een oom van Joe een braai gehad met z’n allen, héérlijk gegeten en lekker gekuier, zoals ze dat in Zuid Afrika zeggen.. gezellig samen geweest…
Verder hebben we onze tijd vol gemaakt door films en series te kijken met Justin en Ella, bioscoopje geweest en er achter te komen dat 18 en de buren daar toch niet zoveel opbrengt (toch maar weer hier proberen Nan en Es?!). Naar big top of rock geweest, een gave show, samen met Joe z’n dochters en vriendjes, helaas m’n camera vergeten. Nog een aantal townships bekeken vanuit de auto, dan moet je wel wat hard rijden aangezien je camera anders uit je handen wordt getrokken… We zijn er ook niet omgekomen van de honger want Joe z’n moeder zette elke middag een héérlijke lunch voor ons op tafel mmmm.. Daar ook gelachen om Jeanne die Joe z’n ma elke keer in de maling neemt hihi! Daar heb ik in een paar weken tijd de kleine chihuahua iets groter zien worden, het babyschildpadje lekker rond laten lopen, me verwonderd over de papegaai die nog steeds het melodietje fluit die ik haar in November heb geleerd en gelachen om de andere schildpadden die daar door de tuin heen crossen.. (zo langzaam lopen ze niet altijd hoor haha). Ook nog een aantal keer naar de pub geweest van Piet en zo hebben we onze vijf weken wel volgemaakt. Toch nog wel erg gezellig gehad buiten de vervelende dingen om, gelukkig. Oh, die tas van het vorige blog is uiteindelijk in Zuid Afrika alsnog uit de auto vóór het ziekenhuis gestolen.. zit je daar met je ellende.. en bedankt! Gelukkig had Joe dit keer z’n paspoort er niet in zitten, maar helaas wel een laptop.. oeps..
De komende drie maanden zijn we dus weer in Nederland. Tot snel allemaal! Graag een datum indienen om een afspraak te maken hahaha..
Doeiiiii tot snel!
Veel plezier in Holland!!!