Goedemiddag! Daar ben ik dan weer, met een blogje over de Europatour die Joe en ik hebben gedaan, met héél veel foto’s… Super mooie dingen gezien en een gave tijd gehad! 2930 km gereden! Er hebben natuurlijk al wat fotootjes gestaan op FB, maar nu de verhalen en nog wat foto’s erbij..
We zijn van huis uit richting België gereden. Vlak voordat we bij de grens waren, hoorden we het nummer België op 100% NL.. en toen we in België reden, ging de radio storen.. ik zeg laten we overgaan op een Vlaamse zender.. ik zoek.. en de eerste zender die op komt is radio Joe! Haha
We zijn begonnen in Antwerpen, dat blijft toch een mooie stad! We hebben ergens aan de rand van de stad gekampeerd, wat nogal een zooitje was en weinig geslapen door een nogal luidruchtige buurman. Toen ik om half 3 s ’nachts echt boos werd, heeft hij toch maar z’n mond maar gehouden.. pfff. Via een tunnel onder het water zijn we overdag overgestoken naar de stad en de terugweg hebben we de ferry genomen, erg leuk!
Toen we hier net liepen, kwamen we opeens twee bekenden tegen! Hoe grappig!!
Vanuit Antwerpen doorgereden naar Gent, wow wat een gave stad is dat zeg!
Omdat het regende, hebben we, in Bachte Maria Leerne, in een trekkershutje geslapen, jammer genoeg geen foto van, maar wel van de wandeling naar een mooi kasteel..
Op advies van 2 locals langs Doornik gereden op weg naar Parijs.. leuke tussenstop, maar niet onwijs boeiend..
Hierna 2 nachten op een camping vlakbij Parijs geslapen en 1 dag rondgelopen in the City of Love… we dachten er nog aan om de Eiffeltoren te beklimmen maar de rij die tot aan Rijswijk stond en de prijs hield ons tegen. In plaats daarvan hebben we lekker pizza gegeten mmm Op het internet vond ik dat er een muur van liefde was, in alle talen staat hier; ‘Ik hou van je’ opgeschreven.. nou dat vonden wij wel wat, in the City of Love..! Zoals ik al wist, is de koffie aan de bar het goedkoopste en cappuccino is niet te betalen, dus we hebben een héle grote kop koffie aan de bar gedronken haha
We hebben alle tolwegen vermeden in Frankrijk, daardoor duurden de ritten een stuk langer, maar zijn we door de schattigste dorpjes gekomen, tussen de bergen in, prachtig! Om de lange reis te onderbreken hebben we nog overnacht in Beaune in Frankrijk. We hoorden een raar geluid in de auto, Joe heeft nog onder de auto gelegen om het te bekijken, maar omdat het geluid er hierna mee ophield, dachten we het wel te gaan redden..
Hierna doorgereden naar Genève via een prachtige bergroute!
Hier kwamen we terecht op een ‘spookcamping’…allemaal verlaten, oude caravans, er was verder niemand, maar een prachtige omgeving met allemaal vogelgeluiden om je heen, super mooi!
Omdat het een ‘staatcamping’ was kregen we een kaartje, waar we mee in al het openbaar vervoer konden, inclusief de veerpont over het meer. Of we niet liever binnen wilden zitten, omdat de fontein richting het pontje stond… Nee hoor, geen probleem…. Een soort ‘splash van Duinrell’, bleek het te zijn.. we hebben er wel om gelachen..
Nog een bijzondere grasmaaier tegen gekomen…
Omdat we het niet meer redden om die avond op tijd te zijn op campings in het Noorden, zijn we toch maar weer terug gegaan naar dezelfde camping.. toen bleek het toch geen spookcamping te zijn, want op vrijdag zijn er wel mensen! De max snelheid daar is 10 km/u en toen ik lachend terugzwaaide naar wat mensen, bleken ze niet gezellig te zwaaien, maar me boos te waarschuwen dat ik te hard reed.. Kan er nog om lachen hoe Joe reageerde.. daai tannie keek woes naar jou!!! Hahaha
De volgende dag naar Yverdon Les Bains gereden, een mooi dorpje, meer naar het Noorden toe om Marc te ontmoeten, een vriend van Joe die ooit een gast is geweest van hem in Zuid Afrika. Echt een ontzettend aardige man, lekker zitten kletsen en koffie gedronken.
Van hieruit reden we verder richting Jo(siane), die ik in 2012 in Thailand heb ontmoet. We zouden haar s’ avonds ontmoetten in haar huisje in de bergen, in Blatten bei Naters. Ik contacte Jo dat we wat later zouden zijn, dat was geen probleem. Omdat we weer langs het meer van Genève reden, zei ik tegen Joe, laten we nog even een fotootje maken van het meer. De drukke snelweg af en we reden een prachtige villawijk in. Daar rook ik opeens een brandlucht uit de motorkap komen en hierna gingen de lichtjes knipperen.. oepss.. auto langs de kant en contact opgenomen met de ANWB, lang leve m’n pa z’n verzekering! De Zwiterse road assistance zou langskomen.. Joe keek hier z’n ogen uit naar de peperdure auto’s die langsreden, maserati, ferrari, noem maar op. We hadden onze campingstoeltjes er maar uit gehaald, een oude man van 88 kwam ons vergezellen en bracht ons later een fles jus d’orange.. echt TE schattig! Anderhalf uur later kwam de alleen Frans sprekende meneer van de wegenwacht ons vertellen dat hij niks voor ons kon doen, maar ons naar de garage moest slepen. Ik heb daar uiteraard heel ontspannen op gereageerd, dat begrijp je natuurlijk wel.. ! Weggesleept naar de garage die natuurlijk net een uur ofzo dicht was. Daar sta je dan.. ANWB kon pas na 48 u vervangend vervoer regelen als de auto niet te maken zou zijn.. dan konden we wel een hotel nemen of het ov wat we konden declareren… Contact opgenomen met Marc, die ons op is komen halen, om ons naar het station in Montreux te brengen en 7 uur later als gepland aangekomen bij Jo, met een prachtige treinrit! die ons opwachtte met champagne en heerlijk eten. Joe meets Jo!! Lekker bij gekletst en toch nog een gezellige avond gehad. De volgende dag ging Jo weer naar Basel toe, want daar woont ze.. en gaf ze ons allerlei tips, wat leuk was voor wandelingen. Gelukkig was het prachtig weer en hebben we twee dagen super mooie wandelingen gemaakt (nog 2 herten tegen gekomen) en konden we al die tijd in Jo haar huisje verblijven! Echt super aardig!
Op maandag kregen we te horen dat de auto pas op woensdag gemaakt kon worden omdat de waterpomp niet op voorraad was. We konden dan wel voor 24 u vervangend vervoer ophalen.. dit was in Interlaken. Hiervoor moesten we dan wel wéér een trein nemen.. jeetje echt vervelend, want die treinritten zijn echt niet mooi! Joe en ik leken wel Japanners in die trein! Op advies van Jo zijn we uitgestapt in Kandersteg, want daar heb je de Oeschinensee, daar kan je normaal heen met de kabelbaan, die ging pas de volgende dag open.. dus we moesten toch weer wandelen, nou die wandeling was het waard, echt prachtig daar, mooie bergen en watervallen om je heen.. had ik al gezegd dat het prachtig was?! We hebben nog wel een take away koffie kunnen kopen bij het hotel die eigenlijk gesloten was, omdat ik daar in mijn beste Duits heel netjes om vroeg.. de eigenaar bleek z’n huwelijksreis gehad te hebben in Zuid Afrika, dus dat kwam helemaal mooi uit!
De terugweg kwamen we een beetje verkeerd uit, aan de andere kant van de berg.. toen dachten we wel af te snijden, door over het prikkeldraad heen te klimmen.. tja.. prikkeldraad stond er toch niet voor niks.. we verdwaalden enorm op de berg, en het is dat Joe me begeleidde de berg af, anders was ik denk ik in janken uitgebarsten. Op m’n vans, aangezien ik m’n wandelschoen in m’n auto had laten liggen… Joe zei echter wel dat het beter was om terug te gaan.. ik zeg nee joh.. ik ga wel glijdend op m’n billen naar beneden, ik heb mezelf vervloekt op die steile helling, die uiteindelijk een uur duurde in tegenstelling tot de 10 min die ik had ingeschat… en Joe was blij dat het mijn idee was om toch naar beneden te gaan, niet zijn idee…hihi
De volgende trein verder genomen naar Interlaken. Een stad tussen twee meren, de naam staat voor inter = tussen en lacus = meren. We waren gelukkig op tijd voor het vervangend vervoer, echt een stomme auto!
De jongen van Hertz moest wel om m’n reactie lachen, toen ik de auto zag..
Joe had in de haast z’n rijbewijs in mijn auto laten liggen dus het leek ons beter als ik dan maar reed, dat was toch wel een beetje eng met die grote bak in de bergen, geef mij m’n C1tje maar.. Even langs één van de meren gereden, lekker pizza gegeten, even bij de Blausee gestopt waar we eigenlijk niet meer in mochten, maar het hekje was laag genoeg om er overheen te klimmen… hihi.. en met de cartrain terug richting Jo haar huisje. Het was nogal een belevenis om die grote bak de cartrain op te rijden, maar het is gelukt. Hier vandaan de bergen in gereden naar het huisje, toch een beetje beangstigend, in het donker, op wegen waar je 80 km/u mag, tegenliggers krijgt die zich minimaal aan deze snelheid houden en niet van plan zijn om voor jou te stoppen….
Nog een nachtje in het huisje geslapen en de volgende dag is Joe toch maar gaan rijden, aangezien dat voor mijn stressniveau toch wel iets beter was.. en naar de Simplonpass gereden, een pass die naar Italië leidt. Boven aangekomen heeft Joe een sneeuwpop gemaakt, schattig om te zien hoe hij kan genieten van sneeuw..
Was niet zo héél erg om een paar daagjes ‘vast te zitten’ in Zwitserland…
M’n eigen trouwe C1 opgehaald en hierna verder gesneld naar Lausanne waar we de monsterbak af moesten leveren. Was nogal een gedoetje, moesten een parkeergarage in en de auto werd niet gecheckt door de norse Franssprekende Zwitser, gelukkig hebben ze de blokkade van m’n creditcard wel weer opgeheven.. Door het drukke verkeer in Zwitserland doorgereden naar Jo in Basel, waar we alwéér laat aankwamen om weer een nachtje te overnachten! Basel zelf is ook een leuke stad.. gelachen om Joe die dacht dat we wel een plein op mochten rijden, wat volgens mij niet echt de bedoeling was…
Op weg naar het zwarte woud zijn we eerst gestopt in Colmar, een frans dorpje, met ontzettend interessante gebouwen (Joe zei; t lijkt net alsof het snoephuisjes zijn) en waar ze ook Petit Venetië hebben.. toch leuk, aangezien we Italië over hebben moeten slaan, door de langere tijd in Zwitserland.. Wel echt uber toeristisch, maarja soms moet je daar maar langs kijken om wat leuks te zien..
Joe kwam hier papa smurf nog tegen! Ik zeg dat is een kabouter.. neee het was ECHT papa smurf (grote smurf in t Afrikaans) whaha
Hierna door het zwarte woud gereden naar de enige camping die ze daar hebben. Heel aardig Duits stel, camping stelde niet veel voor, maar we kregen een leuk plekje toegewezen. S ’avonds maakte hij nog een vuur waar alle campinggasten om heen zaten en waar we gezellig hebben zitten kletsen met een paar Indiërs… Toen we bij onze tent aankwamen, kwam ik er achter dat er 1 van mijn slippers weg was en dat de rits van de tent kapot was.. Vaag! In het zwarte woud is het s’avonds ook echt zwart, dus we konden niet zo goed zien wat er nou gebeurd was. De volgende dag kwamen we er achter dat er echt gebeten was in de rits.. en nog een ander stukje afgebeten.. Ik zeg dat is een hond ofzo geweest.. dus ik kwam met dit verhaal bij de eigenaar.. hij zegt oeii ik denk dat dat een wasbeer is geweest.. want de honden slapen s’nachts.. misschien kan je je slipper nog ergens terugvinden in het veld.. ik rond gaan lopen en ja hoor, daar lag m’n slipper, kapot gevreten, terrorised by a racoon!! Joe heeft overigens m’n slipper wel weer gemaakt met superlijm hahaha
De volgende dag konden we een mooie wandeling doen naar de Triberg watervallen, omdat we ws één of ander paadje hebben gemist hebben we alleen maar langs de autoweg gelopen.. saaai! Watervallen waren ook erg toeristisch.. Het dorpje is in het thema van grote klokken, wel grappig..
Hierna zijn we verder gereden naar een ander deel in het zwarte woud waar we hebben overnacht, vlakbij de Geroldsau watervallen. Op de camping wees dit mannetje ons de weg, hij vond het nog een beetje eng omdat ik geen Duits zou praten, maar z’n moeder zei dat ik goed Duits sprak.. toch nog wat gehad aan m’n Duitse lessen van vroeger..!
De volgende dag vertrokken naar de watervallen, prachtige wandeling gemaakt, watervallen zelf zijn niet héél hoog maar de omgeving was erg mooi.. Daar nog lekker geluncht.
Van hier uit verder gereden naar Luxemburg, waar we een lekker plekje hadden op een camping met onze eigen picknicktafel.. s ’nachts ging het keihard regenen en de volgende morgen was het een hele opgave voor Joe om een droog plekje te creëren. Ik zat lekker droog in de tent haha
Die dag Luxemburg in gegaan, waar we burcht Vianden, Chemin de la Corniche; een balkon wat volgens hen het mooiste balkon van Europa is, Casemates du Bock; een ondergronds doolhof wat in de 18e eeuw gebruikt werd als schuilplaats voor soldaten en kanonnen en het dal van de zeven kastelen (waarvan we er maar liefst 1 hebben kunnen vinden) bekeken hebben. Erg mooi, via mooie wegen er doorheen gereden.
Die nacht hebben we geslapen aan rivier de Our, die de grens vormt tussen Luxemburg en Duitsland. Joe ging even wat stokken halen, over een brug, om een dakje te creëren voor de tent omdat het begon te regenen.. hij zegt ik ga even wat hout halen in Duitsland.. hihi
De volgende dag hebben we NL doorkruist, even vlaai gegeten in Limburg, naar het Hoge Veluwe park gegaan en in Flevoland geslapen op een ‘paalcamping’… daar had ik wel is van gehoord en daar kan je legaal vrij kamperen.. Joe heeft het stuur even over genomen.. was wel nodig want ik zat in m’n broek te poepen van dit avontuur in het donker.. bij de paal aangekomen, hoorden we van een eenzame NL-er die er stond, dat het niet de bedoeling was om hier te komen met de auto…. Oh vandaar… de volgende dag zagen we idd de verboden-in-te-rijden borden.. oepssss
De volgende dag zijn we naar Enkhuizen gereden, langs Volendam en Marken en toen richting huis….
Sinds dinsdag avond zijn we thuis, eindelijk m’n neefje Kick mogen bewonderen en hierna lekker uit eten geweest met Joe voor m’n bday. Gisteravond een super leuke bday gehad thuis met familie en vrienden! Morgen vliegen we naar Thailand!! Super leuke tijd gehad in Europa en ben benieuwd wat de komende tijd ons allemaal gaat brengen! Spannend!! Zin in!!!
Doeiiiii