Namaste!
Het heeft even geduurd, maar de komende weken kan ik eindelijk wat blogs online zetten van de afgelopen maanden…. en ze zijn toch wel spannend en boeiend dus de moeite waard om te lezen 😉
In dit blog beschrijf ik de laatste twee weken samen met Nina. Toen hebben we o.a de staat Odisha bezocht. Hier wil ik al heen sinds ik naar India ga, en het kwam er nooit van…. en nu was het dan zover.. en blij dat ik er mee was 🙂 Super vriendelijke mensen, gelukkig weer héérlijk eten (want het gefrituurde en pitte Zuid Indiase eten kwam onze neus uit.)..erg groen en ontzettend mooi. We kwamen elke keer uit in Bhubaneswar, de stad van de tempels. En wat voor tempels.. de 1 is nog mooier als de ander! Zie pics 🙂
We hadden hier een erg leuk koffietentje gevonden achter in een boekenzaakje.. waar we dus regelmatig te vinden waren om even bij te komen van de drukte, chocoladetoetjes te eten en héérlijke cappuccino te drinken.. Ik heb een héééél zwaar leven 😛
Ergens in een tentje vroeg ik of ze een toilet hadden.. de bioscoop had er 1… dus iemand ging me voor.. moest ik achter een jongen aanlopen met een zaklamp, door de bioscoopzaal! Ik d8 dat kan ook echt alleen maar gebeuren in India haha
Van hieruit vertrokken naar Angul, om naar de Satkosia Gorge Sanctuary te gaan. 2 uur in de trein gezeten en er hier achter gekomen, dat we het national park niet in mochten, aangezien dit overgenomen was door de Naxalieten! En deze groep ontvoert toeristen. Eerst was het nog het verhaal, dat we dan wel gratis naar binnen konden onder begeleiding van een agent die daar werkte…. maar ze wilden het risico toch niet lopen. We hebben er wel weer behoorlijk lol om gehad, dat als we jaren later weer vrij werden gelaten, dat we dan tegen de familie zouden zeggen als ze vroegen,waarom we we in godsnaam toch naar binnen waren gegaan: Ja maar het was gratis! whaha (Almost) kidnapped by Naxalites 😛 De stad zelf was saai, dus de volgende dag zijn we weer vertrokken. We zijn hier nog wel een prins tegengekomen trouwens!
Dit keer naar Puri, waar we 3 dagen een scooter hebben gehuurd. Nina durft niet te rijden, maar ik uiteraard wel.. dus we hebben lekker rondgecrosst. We konden 80 km p/u zonder helm, das toch gaaf….:P
Eerst zijn we naar Raghurajpur gereden, waar ze allemaal gave muurschilderingen hebben, maar waar ze je ook met z’n 80-en naar binnen willen trekken om wat te verkopen…
Van hieruit naar Pipli gereden, een straat met allemaal gekleurde parasollen en lampen, erg leuk. Omdat we ongeveer 30 km verwijderd waren van Bhubaneswar, vonden we het ook nodig om nog een koffie te drinken in ons favoriete koffieshopje 😛 Van hieruit vertrokken naar Dhauli, waar we een festival hebben gezien, mooie dansvoorstelling en vooral een groep acrobaten was super gaaf!
De volgende dag zijn we naar Konark gereden, waar de suntempel is. Echt een ontzettend mooie tempel! Hierna naar een rustig stukje strand gereden en even op het strand gelegen. We waren moe van het heen en weer reizen.. gek hè 😛
De volgende dag zijn we vertrokken naar Chilika lake. Het kostte nogal veel om met een boot over te varen om de dolfijnen te zien die daar opgejaagd worden, en met een andere dolphinhunt in gedachten hebben we dat maar niet gedaan. We zijn een stukje verder gereden en met de ferry overgegaan om het meer toch te zien. Vooral de terugweg was erg spannend, aangezien een kleine boot volgepropt wordt met ongeveer 120 locals, 30 motoren, 1 scooter en 2 blanke gekken 😛
Vanuit Puri zijn we vertrokken met de trein naar Cuttack, tassen in de cloakroom en doorgereden naar Chandikol. Nogal een gedoe om overal te komen en op het laatste moment kwamen we aan in Ratnagiri, waar we aan het einde van de dag nog de ruïnes konden bekijken. Nachtje in Chandikol geslapen en de volgende dag ook de ruïnes in Udaygiri en Latligiri bekeken. Vooral veel heen en weer rijden met bussen en shared rickshaws… maar door een mooie omgeving, dus de moeite waard.
Met de nachttrein doorgereden naar Kolkata, om daar in de ‘buurt’ het Sunderbans National Park te bezoeken. We konden dit gelukkig regelen in Kolkata, om dat we weer ergens belandden op een dag dat het tourismoffice dicht was. Dit hadden we elke keer, in de ene staat zijn de meeste dingen dicht op vrijdag, andere maandag en hier weer in t weekend.. tja dat moet je dan wel weten natuurlijk 😉 En het is erg moeilijk om de treinen te regelen. Het komt er op neer dat we een paar dingen moeten skippen die we graag hadden willen doen. Maargoed, uiteindelijk rondgepeddeld door een oudere man die peddelde met z’n voet 🙂 Een supergave omgeving, door het mangrovebos en allerlei dieren gezien.. zie pics 😉
Van hieruit verder gegaan naar Gopalpur on Sea en hier een middagje op het strand gelegen. Maar we mochten niet teveel relaxen want we hadden niet veel tijd meer 🙂
We wilden héél graag naar de tribalarea’s (spreek uit als traaibalerriejaa :P). We hadden hier met een local contact over gehad maar dat was behoorlijk duur. En het werd afgeraden om het zonder gids te doen, maar aangezien Nina nog eigenwijzer is als dat ik ben, (ja dat is mogelijk, pap! :P) heeft ze me overgehaald om er toch zelf heen te gaan. Het was echt een héél gedoe om er te komen en dan overdrijf ik niet, je was een paar uur aan het reizen om een half uur rond te lopen op een markt, maar onderweg werden we al geëntertaind door de lokale marktvrouwen die met ons op de foto wilden 🙂
Hoewel het best spannend was om iets te doen wat werd afgeraden, werden we goed geaccepteerd en mochten we van sommige mensen toch foto’s maken, wat ik dan natuurlijk gedaan heb 🙂 Soms is het best okay om eigenwijs te zijn 😉
Na ons avontuur zijn we doorgereisd naar Bidar in de staat Karnataka. Hier heengegaan om een lange reis te onderbreken, helemaal niet toeristisch en daarom erg leuk. Weer een mooi fort en tombes bekeken.
Hierna onderweg naar Aurangabad (staat Maharashtra) ‘even’ uitgestapt om de Lonar Meteorite Crater te bekijken. 50000 jaar geleden is hier een meteoriet ingeslagen in de aarde, en heeft een enorme krater achtergelaten van 2 km omvang en 170 meter diepte. Met als resultaat dat je hier héérlijk kan genieten van de stilte rondom het meer, prachtig! Ja stilte is ook echt mogelijk in India, je moet er alleen 5 u voor in de bus zitten 😛
In Aurangabad samen met Nina nog wat mooie dingen bekeken voordat ze naar huis ging.. Bibi-qa-Maqbara, oftewel de baby Taj en de Aurangabad Caves.
Ik ben nog een paar dagen gebleven in Aurangabad waar ik o.a. de world heritage site’s Ellora en Ajanta heb bezocht. Wauw, echt supermooi!
De weken erna beschrijf ik weer in een volgend blog 🙂
Wist je dat:
- Ik weer thuis ben?
- Ik het heerlijk vind om in m’n eigen bedje te slapen?
- Ik het supergezellig vind om iedereen weer te zien/spreken/knuffelen?!
- Ik blij ben met de temperatuur hier?! Haha ja ik weet dat het heeft geregend deze week 😛
- Ik nog steeds niet luister?!Â
- Ze nog steeds kinderen in m’n armen stoppen om een foto met ze te maken?
- De 1 het wat leuker vindt als de ander? 😛
- Ik hier een tattoo heb laten zetten? 😛
- Deze auto door een rickshaw werd getrokken waar wij in zaten?!
- Ze echt nog steeds zooo goed zijn in spelling in India?!
- Ik merk dat ik hier nog steeds het hoofdknikje doe als ik met OK wil antwoorden?
- Dat ik beloof het probeer niet te doen als ik bij Abby ben 😛
- Ik af en toe nog steeds verdrietig kan worden van de armoede in India?
- De lokale markten nog steeds verbazen?
Doeii!!!